Ένα μακρύ ζεϊμπέκικο για τον Αντώνη

Γνωρίζω ότι είμαι σκληρό και άδικο γειτονόπουλο. Όμως τα αισθήματα που φτιάχνονται στην έρημο πάνε σε βάθος. Και οι λινάτσες που μας σκεπάζουν, στάζουν αίμα. Που μπορεί να ενώνει, ή να οδηγεί σε σύγκρουση. Όμως ο πόνος ενώνει πάντοτε, όσο αφορά την κατανόηση, που τραγουδά κι ο Νιόνιος στο “μακρύ ζεϊμπέκικο”.

Μποτίλια στο Πέλαγος

Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ένας άνθρωπος με βαρύ πεπρωμένο. Το πεπρωμένο του είναι βαθύτατα συνυφασμένο με αυτό της οικογένειάς του, αλλά και το τόπου. Διότι προέρχεται – όσο κι αν επιμένουν κάποιοι να το αρνούνται – και αυτός από οικογένεια πολιτικών.

Το οικογενειακό του πεπρωμένο αποτελεί ένα τεντωμένο σκοινί, ανάμεσα στην θεία του, Πηνελόπη Δέλτα, που ερωτεύτηκε μέχρι θανάτου τον Ίωνα Δραγούμη – δηλαδή τον πατριωτισμό – και τον πατέρα της Εμμανουήλ Μπενάκη, που ήταν υπουργός του Βενιζέλου και σχεδίασε την δολοφονία του Ίωνα.

Σέβομαι τα ανθρώπινα πεπρωμένα, ως ιερή διάσταση της προσωπικότητος και δεν συνηθίζω να τσαλαβουτάω απρόσκλητος στα στοιχεία που τα συνθέτουν. Ο κ. Σαμαράς όμως, με δική του – αναμφίβολα μη παρακάμψιμη επιλογή – επέλεξε να εκτίθεται με ακραίο τρόπο στην δημοσιότητα, όχι μόνο ως εξέχων, αλλά κορυφαίος πολιτικός. Με αυτήν την αφετηρία επιτρέπω στον εαυτό μου μια δημόσια τοποθέτηση, σε ένα θέμα που θα έπρεπε να μας απασχολεί μόνο στα όρια της σιωπής και του διαλογισμού.

Πιστεύω, ότι η συγκεκριμένη ενσάρκωση του Αντώνη Σαμαρά έχει ως βαθύ στόχο να αποκατασταθεί αυτό το κάρμα των οικογενειών Χωρέμη και Μπενάκη. Μια διαδικασία που δεν είναι καθόλου εύκολη και θα φέρει μελλοντικά τον Αντώνη Σαμαρά στα όρια της αντοχής του και ίσως έξω από αυτά. Του εύχομαι ολόψυχα να πετύχει και να δικαιωθεί, την ώρα που θα κληθεί να πει το μεγάλο Ναι, μπροστά στο δίλημμα απέναντι στο μεγάλο Όχι. Γιατί κάθε Μεγάλη Επιλογή είναι ταυτόχρονα ένα μεγάλο Ναι και ένα μεγάλο Όχι.

Σε αντίθεση με τους οπαδούς του, εκτιμώ ότι αυτή η στιγμή δεν έχει επέλθει ακόμη από πλευράς πεπρωμένου.

Απάντηση στην αποκατάσταση αυτού του οικογενειακού κάρμα επιχείρησε να δώσει και ο θείος του Αντώνης Μπενάκης, ο “Τρελαντώνης”. Πιστεύω με τρόπο διφορούμενο και τελικά μη επιτυχή. Η ενασχόλησή του με τα Εθνικά και τον Μακεδονικό Αγώνα υπήρξε αναμφίβολα ορθή και αναγκαία. Η υποστήριξη του Γύπαρη όμως ήταν λανθασμένη και μοιραία επιλογή.

Το βάρος έτσι πέφτει σήμερα στον Αντώνη Σαμαρά. Πρόκειται για το πολύ δύσκολο έργο μιας ισχυρά χαρισματικής φυσιογνωμίας. Ο ήλιος στους Διδύμους σε σύνοδο με τον Άρη αποκαλύπτουν μια έντονα επαναστατική εκφορά, πλούσια σε αποφασιστικότητα και δυναμισμό. Επικοινωνιακή ευχέρεια που γρήγορα εκδηλώνεται και μπορεί να κερδίζει με άνεση συμπάθειες. Αυτά όμως παρακολουθεί με γωνία 90 μοιρών – έντονων δηλαδή τριβών και δυσχερειών – ο Κρόνος από το Σκορπιό. Αλλά ο Σκορπιός δεν παύει να είναι το ζώδιο του Θανάτου και της Αναγέννησης. Εκεί ο Κρόνος βρίσκεται στο σπίτι του (υπερυψωμένος) οπλίζοντας με υπομονή και αποφασιστικότητα.

Ο Ουρανός με την Αφροδίτη σε γειτονία στον Καρκίνο. Και οι δυο στον οίκο τους, υπερυψωμένοι. Επαναστατικότητα, αντικομφορμισμός και κοινωνικότητα μέσα σε ένα ζώδιο συναισθηματικής τρυφερότητας και καλοσύνης. Την ίδια σύνοδο σε αυτήν την θέση έχει στο ωροσκόπιό του και ο Κώστας Καραμανλής. Εκεί βρίσκεται εκτιμώ ο κόμβος της ψυχικής συνάντησης των δυο πολιτικών. Όμως πάλι σε γωνία 90 μοιρών καραδοκεί ο Δίας, ο πλανήτης της επέκτασης από τον Κριό, αλλά και σε ακριβή αντίθεση η Σελήνη στον Αιγόκερο. Κι όμως ο Δίας στο Κριό υποδηλώνει όχι μόνο μια αποφασιστική, αλλά μανιώδη ετοιμότητα επέκτασης.

Και η Σελήνη στον Αιγόκερο οπλίζει την ψυχή με υπομονή και επιμονή. Αυτή η αντίθεση υποδηλώνει την ένταση της ψυχής, την πίεση της για κοινωνική αλλαγή και αρμονία, για επαναστατική προσφορά. Όμως η αντίθεση καταγράφει ότι η ψυχή είναι φυλακισμένη και για να σπάσει τα καρμικά κάγκελα θα απατηθεί να ματώσει. Όχι εξωτερικά, δεν είναι ο ήλιος που βάλλεται, αλλά εσωτερικά.

Αυτό το τριπλό τετράγωνο σχηματίζει τελικά σταυρό. Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ένας άνθρωπος σταυρωμένος. Γι αυτόν υπάρχουν μόνο δυο διέξοδοι: Ο Θάνατος ή η Ανάσταση.

Ο Ερμής στον Ταύρο υποδηλώνει πρόσωπο με συντηρητικές αντιλήψεις. Γι’ αυτό και Αντώνης Σαμαράς είναι ο επαναστάτης της συντηρητικής νοοτροπίας. Δεν θα μπορούσε παρά να αναπτυχθεί παρά στον χώρο που αναπτύχθηκε.

Βοήθεια έρχεται από τους συλλογικούς πλανήτες κάποιων γενέθλιων ετών στα οποία ανήκουμε κι άλλοι. Ο Πλούτων υπερυψωμένος στον Λέοντα. Ο πλανήτης της βαριάς δύναμης μετουσίωσης στον οίκο της δύναμης της φωτιάς. Σε πολύ ευνοϊκή γωνία εξαγώνου με τον Ποσειδώνα, τον πλανήτη του ιδεαλισμού, στον Ζυγό, το ζώδιο της αρμονίας, πάλι υπερυψωμένο. Πράγματι οι γεννημένοι τις χρονιές από το 51 μέχρι το 55 χρεωθήκαμε κοινωνική παραγγελιά.

Δεν τυγχάνω οπαδός του Αντώνη Σαμαρά. Είμαι όμως μοιραία φίλος εκείνου του μισού, που έλαβε την εξουσιοδότηση για μετουσίωση. Και συνειδητός εχθρός του άλλου μισού, που οι σκιές επιχειρούν να την ματαιώσουν.

Αυτοί που έβαλαν τον Αντώνη Σαμαρά στην πολιτική είχαν αλλότριους σκοπούς από αυτό που η ψυχή του τελικά επιθυμεί και πασχίζει. Ίσως η στιγμή των μεγάλων διλημμάτων να μην βρίσκεται μακρυά. Είναι ανθρώπινο να προσπαθούμε να την μεταθέσουμε στο μέλλον. Η ψυχή γνωρίζει πάντοτε το κόστος.

Γνωρίζω καλά την έρημο του Αντώνη Σαμαρά. Με έξι πλανήτες στην ίδια θέση με τους δικούς του, τυγχάνω τρόφιμος διπλανής συνοικίας αυτής της ερήμου. Όταν το αόρατο χέρι ανοίγει θύρες, εξερχόμαστε όλοι οι ερημίτες. Παλαιοί γνώριμοι οικογενειακών και εθνικών καρμάτων, εδώ και γενιές τυραννισμένοι, που προκαλεί το πεπρωμένο, αναζητούμε εξιλέωση, ο καθείς στην τάξη μεγέθους που του έταξε η μοίρα.

Γνωρίζω ότι είμαι σκληρό και άδικο γειτονόπουλο. Όμως τα αισθήματα που φτιάχνονται στην έρημο πάνε σε βάθος. Και οι λινάτσες που μας σκεπάζουν, στάζουν αίμα. Που μπορεί να ενώνει, ή να οδηγεί σε σύγκρουση. Όμως ο πόνος ενώνει πάντοτε, όσο αφορά την κατανόηση, που τραγουδά κι ο Νιόνιος στο “μακρύ ζεϊμπέκικο”.

Δημοσιεύτηκε στις 12/05/2010 at 19:51 ως σχόλιο στο Αντώνη, η Ρηγίλλης είναι για τα …μπάζα (και για να χάνεις τον χρόνο σου)

antinews.gr