Διάβαζα στον «Ριζοσπάστη» ότι το ζητούμενο σήμερα είναι να υπάρξει απόλυτη συνειδητοποίηση από τα λαϊκά στρώματα ότι από τη μια όχθη υπάρχουν τα συμφέροντα των βαρόνων, των αριστοκρατών, των βιομηχάνων και των τραπεζιτών και από την άλλη τα συμφέροντα και το δίκιο των πληβείων, του είλωτα, του μισθωτού σκλάβου.
Η ανάγνωση της κρίσης από το ΚΚΕ αποτελεί κατά την γνώμη μας μηχανιστική μεταφορά των προτύπων της ταξικής πάλης του 1890 και περιορίζει τα πλαίσια της σύγκρουσης σε πολύ στενές κοινωνικές ομάδες.
Αυτό σε συνδυασμό με την ενδημική διάσπαση του εργατικού κινήματος και τις γνωστές γραφειοκρατικές αγκυλώσεις οδηγεί σε αναποτελεσματικότητα το λαϊκό κίνημα που αναπτύσσεται.
Αντιθέτως, αυτά που γίνονται τις τελευταίες ώρες στην χώρα και την Βουλή με αποκορύφωμα το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα Παπακωνσταντίνου με εντολή Κομισιόν επιβεβαιώνουν κατά την γνώμη μας αυτό που έχουμε γράψει κατ΄ επανάληψη εδώ:
Η κυρίαρχη αντίθεση σήμερα δεν είναι ανάμεσα σε αριστερούς και δεξιούς, πλουτοκράτες και εργαζόμενους, αστούς και εργάτες, ή ο, τι άλλο επιθυμείτε. Η κυρίαρχη αντίθεση σήμερα είναι ανάμεσα στον Πατριωτισμό και την Νεοταξίτικη Παγκοσμιοποίηση. Από την μια βρίσκεται η υπεράσπιση του Κράτους – Έθνους και των κοινωνικών κατακτήσεών του και από την άλλη οι δυνάμεις που μεθοδεύουν την κατάργηση του Κράτους – Έθνους
Οι βίαιες αλλαγές που, με πρόσχημα την οικονομική κρίση, προωθούνται σε κρίσιμους τομείς, όπως Παιδεία, Ένοπλες Δυνάμεις, κοινωνικό κράτος κ.λ.π. θα αλλάξουν τη δομή της κοινωνίας μας. Η κυβέρνηση Παπανδρέου σχεδιάζει να μετατρέψει την Ελλάδα σε μια πολύ-πολιτισμική κοινωνία. Επισείοντας την ανάγκη λήψης μέτρων για την ανόρθωση της οικονομίας μας εκχωρεί τη διαδικασία λήψης αποφάσεων στους γραφειοκράτες των Βρυξελών και του ΔΝΤ – όπως έγινε σήμερα στην Βουλή -, ενώ στο παρασκήνιο μεθοδεύονται επώδυνες διευθετήσεις για τα εθνικά μας θέματα.
Επιχειρείται μια βίαιη ανατροπή στις δομές της κοινωνίας μας.
Η Κυβέρνηση βρίσκεται ήδη σε ρήξη με τον παραδοσιακά ισχυρό κομματικό της πυρήνα. Με το «στρατό» που δημιουργούσε από το 1981. Όσο βαθαίνει η κρίση τόσο θα μεγαλώνει και το χάσμα. Σπεύδουν να μιλήσουν για …«διάλυση της ΝΔ» για να προλάβουν αυτό που συμβαίνει μπρος στα μάτια μας, την διάλυση του ΠΑΣΟΚ.
Για το ΚΚΕ και τον ΣΥΝ τα είπαμε. Σεβόμεθα τους αγώνες του, συμπαρατασσόμεθα στα αιτήματά τους όπου μπορούμε, αλλά έχουν απολέσει προ πολλού εκείνο το ρημάδι το τραίνο της ιστορίας.
Ο Σαμαράς πρέπει να αδράξει την ιστορική ευκαιρία. Να εκφράσει αυτήν την κυρίαρχη αντίθεση που λέμε. Να «θάψει» τη σημερινή ΝΔ εκεί που πρέπει και να ηγηθεί σε ένα πλατύ «Ελληνοκεντρικό Μέτωπο Αναγέννησης», σε έναν πλατύ λαϊκό συνασπισμό εναντίον όλων αυτών που περιγράφει συνεχώς στους λόγους του: Την γαλαζοπράσινο κόμμα των «ναινέκων» με την ροζ μπέρτα. Των υπερασπιστών της «γραμμής» που υπαγορεύει η «Νέα Τάξη» της «παγκοσμιοποίησης». Τους υπηρέτες του ΔΝΤ τους προπαγανδιστές του Σχεδίου Ανάν, τους θιασώτες της άνευ όρων εισόδου της Τουρκίας στην ΕΕ.
Για να γίνει έτσι κάτι παραπάνω από πολιτικός αρχηγός.
Για να μείνει η κυβέρνηση ΓΑΠ ένα επώδυνο αλλά σύντομο ιστορικό διάλειμμα.
Όμως η ιδεολογική και πολιτική τρομοκρατία του συστήματος ΠΑΣΟΚ στην πολιτική, την κοινωνία και τα ΜΜΕ δεν αντιμετωπίζεται με αβρό κοινοβουλευτισμό.
Αν η ΝΔ δεν εγκαινιάσει μια ριζοσπαστική για τα δεδομένα της πολιτική δράση, θα βρίσκεται σε λίγα χρόνια να μιλάει εν ονόματι μιας κοινωνίας που ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Η Αριστερά της Δεξιάς
antinews
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.