Ο Γιάννης πρόσεξε τη Λιάνα Γούτα, όταν, στις εκλογές του 2007, άκουσε μια υποψήφια της ΝΔ να μιλά για περιβάλλον, οικολογία και αειφόρο ανάπτυξη. Σκέφτηκε ότι θα άξιζε να κάνουν μια κουβέντα και να ανταλλάξουν απόψεις, όταν αργότερα την είδε στην δημόσια προσπάθειά της, μαζί με μια ομάδα ενεργών πολιτών της Θεσσαλονίκης, να διεκδικεί τη δημιουργία ποδηλατοδρόμων στη πόλη.
Έκτοτε, αν και προερχόμενοι από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες, βρίσκονται και συζητούν εφ όλης της ύλης.
Σήμερα, ο ένας «ανακρίνει» τον άλλο, για χάρη του MediaSoup
και φωτογραφίζονται με χιουμοριστική διάθεση.
Η Λιάνα ρωτάει το Γιάννη...
1. Βλέποντας πόσο αεικίνητος και πολυπράγμων είσαι, σε τόσο διαφορετικούς τομείς, πάντα με ενθουσιασμό και πάθος, περισσότερο κι από ό,τι ένας έφηβος, δε μπορώ να μη σε ρωτήσω,....πόσο χρονών αισθάνεσαι;
* Ενοχλούμαι όταν μου λένε «αυτά δεν ταιριάζουν στην ηλικία σου…». Άλλες φορές αισθάνομαι 8, άλλες 15, άλλες 40 κι άλλες 1000. Η βιολογική ηλικία δεν είναι απαραίτητο νομίζω να συμβαδίζει με τη διάθεσή σου.
2. Ο Αρκτούρος είναι δικό σου “παιδί”. Πώς όμως προέκυψε η αρχική ιδέα της διάσωσης της καφέ Αρκούδας της Μακεδονίας και της Ηπείρου, όταν τόσα άλλα, σε αυτή τη χώρα, χρειάζονται....διάσωση;
* Η διάσωση της καφέ αρκούδας δεν προέκυψε εξ αρχής από μια περιβαλλοντική ανησυχία μου. Διάφορες συμπτώσεις και η προσπάθεια και αναζήτηση ανεύρεσης τρόπων ανάπτυξης και ανάδειξης του Νυμφαίου, έφεραν στην αρχή το κέντρο περίθαλψης, τον δασικό σταθμό και εν συνεχεία αναπτύχθηκε ο Αρκτούρος σαν οργάνωση.
3. Αφού πραγματοποίησες το όνειρο σου να δώσεις ζωή σε ένα εγκαταλειμμένο, γκρεμισμένο χωριό, το Νυμφαίο, να σώσεις την καφέ αρκούδα, να διασώσεις ποικιλίες αμπελιών και κρασιού, ποιο είναι το όνειρο που έχει σειρά;
* Να αναπτυχθεί και να επεκταθεί, αυτό που λέμε οινική κουλτούρα σε όλα τα επίπεδα, από τον αμπελουργό μέχρι τον καταναλωτή. Δηλαδή ο αμπελουργός να καλλιεργεί τα κλήματα για παραγωγή σταφυλιού για κρασί και όλες του οι κινήσεις να εκφράζουν αυτό που λέω σοφία της φύσης και της συνύπαρξης. Ο καταναλωτής απ’ την άλλη, να αντιλαμβάνεται το κρασί σαν χαρά ζωής και όταν πίνει μια γουλιά να ευχαριστιέται που είναι άνθρωπος.
4. Οινολογία, Οικολογία, Πολιτική... Ποιά είναι η μεγαλύτερη αγάπη από όλες;
* Παρόλο που όπως το έργο «ήταν όλοι τους παιδιά μου» δε θά 'θελα να ξεχωρίσω κανένα, νομίζω ότι το κρασί και το αμπέλι και όλα όσα κουβαλάνε, αυτά είναι πια μέσα στο αίμα μου.
5. Νυμφαίο, Νάουσα, Σαντορίνη, Θεσσαλονίκη.... Πού είναι η αγαπημένη σου βόλτα; Και πού η φυγή;
* Δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποια ιδιαίτερα αγαπημένη βόλτα. Τις αγαπώ όλες το ίδιο. Όσον αφορά τη φυγή δεν θέλω να φύγω από κάπου, δεν κάθομαι, πουθενά όταν παραπιέζομαι. Επιπλέον μπορείς να φύγεις χωρίς να μετακινηθείς. Το περιβάλλον μπορεί να το επιλέξεις φυσικά, αλλά και αν βρεθείς άθελά σου σ’ ένα ασφυκτικό περιβάλλον, τότε είναι στο χέρι σου «να φύγεις» μόνος, χωρίς να μετακινηθείς απαραίτητα.
6. Αν ήταν να μπορούσες να διασώσεις ένα απειλούμενο είδος στη Θεσσαλονίκη, ποιό θα ήταν αυτό;
* Θα ‘λεγα ότι αυτό που θα ‘θελα να διασώσω είναι το είδος υπό εξαφάνιση, δηλαδή ο Θεσσαλονικιός κοσμοπολίτης αστός, με ρίζες ελληνικές, εβραϊκές, αρμένικες, τούρκικες και πάει λέγοντας. Πιστεύω ότι ένα από τα μεγάλα προβλήματα της πόλης, που δεν λύνεται με υποθαλάσσιες, δημαρχεία ή περιφερειακές, είναι η πλήρης έλλειψη αστικής συνείδησης και κουλτούρας. Αυτές ποιος θα τις δώσεις σ’ αυτή την πόλη;
7. Τί αγαπάς περισσότερο στη Θεσσαλονίκη και τι μισείς;
* Αγαπώ πολύ τη θάλασσα και τη δύση της, τα ήρεμα νερά του Θερμαϊκού, την καθαρότητα της ατμόσφαιρας που φέρνει ο Βαρδάρης, τα κάστρα της, την επάνω πόλη, την παραλία και το Καπάνι. Μισώ θανάσιμα την κακογουστιά και την αναρχία της.
8. Σε τί θα έκανες ευχή τσουγκρίζοντας ένα ποτήρι κόκκινο κρασί;
* Αν ήταν να ξαναζήσω μια ζωή, να ήταν η ίδια με αυτήν που έζησα.
..............................
Ο Γιάννης ρωτάει τη Λιάνα...
1. Μιλάς με πολιτικό λόγο και τεχνοκρατικά επιχειρήματα για Περιβάλλον, κάτι στο οποίο, δε μας έχει συνηθίσει η ΝΔ...
* Η κουβέντα για το Περιβάλλον, οφείλει να είναι και τεχνοκρατική και πολιτική. Είναι αλήθεια ότι στο θέμα «Περιβάλλον» η ΝΔ έχασε έδαφος, αφήνοντας τις άλλες παρατάξεις να μονοπωλούν την κουβέντα. Ωστόσο μετά την ανάδειξη του Α.Σαμαρά στην ηγεσία, ανοίγει τον βηματισμό της, προκειμένου να μπει μπροστά στα θέματα αυτά, πρώτον ως ο καλύτερος εκφραστής της ευρωπαϊκής ιδέας σε μια Ευρώπη που πρωτοπορεί περιβαλλοντικά, δεύτερον ως μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που θέτει το Περιβάλλον ως προτεραιότητα της τρέχουσας θητείας και τρίτον ανταποκρινόμενο στις περιβαλλοντικές ευαισθησίες και απαιτήσεις της κοινωνίας και των νεοδημοκρατών.
2. Πριν από 2 χρόνια, διεκδικούσες δημόσια τη δημιουργία ποδηλατοδρόμων στη Θεσσαλονίκη. Τώρα που έγιναν κάποιοι, είσαι ικανοποιημένη;
* Πριν δυο χρόνια ξεκινήσαμε διεκδικώντας κάτι, που έμοιαζε με ρομαντική ουτοπία, την επιλογή του Θεσσαλονικιού να μετακινηθεί με ποδήλατο αντί του αυτοκινήτου. Οι ποδηλατόδρομοι είναι το πρώτο πολύ θετικό βήμα, αλλά απαιτούνται και άλλα. Η ιδέα αφορούσε μεταξύ άλλων, ποδήλατα δημόσιας χρήσης και δημιουργία σημείων στάθμευσης αλλά και σύνδεσής τους με πάρκιγκ αυτοκινήτων και σταθμούς λεωφορείων, προτάσεις που ελπίζουμε να δρομολογηθούν σύντομα!
3. Μα είναι αλήθεια ότι στο Πολυτεχνείο, πέρασες πρώτη σε όλη την Ελλάδα και τέλειωσες πρώτη; Μήπως η πρωτιά ήταν αυτοσκοπός ή μήπως ζούσες μόνο για το διάβασμα; Ή μήπως η πρωτιά, σου βγαίνει χωρίς κόπο;
* Ποτέ η πρωτιά δεν ήταν ο στόχος. Ένιωθα όμως πάντα μια εσωτερική υποχρέωση, να κάνω το καλύτερο που μπορούσα και τελειώνοντας τη μέρα, να νιώθω πως δεν άφησα τίποτα στην άκρη. Αυτό, όπως φάνηκε, έφερνε και το καλό αποτέλεσμα.
Κι από την άλλη, είχα πάντα πολλές και διαφορετικές ασχολίες πέρα από το διάβασμα, κάτι που με ξεκούραζε ψυχικά και με ισορροπούσε. Και πιστεύω πως ήταν κι αυτό ένα μυστικό επιτυχίας.
4. Βλέποντάς σε κανείς, δε μπορεί να σε φανταστεί να ανεβοκατεβαίνεις σε δεξαμενές και αποστακτικές στήλες με κράνος, φόρμα και παπούτσια ασφαλείας σε διυλιστήριο. Πώς συμβιβάζονται αυτά;
* Ναι, πολλά χρόνια με φόρμα, παπούτσια ασφαλείας και κράνος σε ένα εργασιακό περιβάλλον σκληρό, δύσκολο, απαιτητικό και ανταγωνιστικό, με άνισους συχνά όρους για τις γυναίκες. Ήταν όμως η επιλογή μου, γιατί αποτελούσε μια συναρπαστική πρόκληση για κατάκτηση. Σήμερα πιστεύω ότι αυτή η εμπειρία, ήταν όχι μόνο χρήσιμη αλλά και πολύτιμη για μένα και με διαμόρφωσε και ως επαγγελματία και ως άνθρωπο.
5. Ήσουν για χρόνια, πρωτοχορεύτρια στο Λύκειο Ελληνίδων (...νάτη πάλι η πρωτιά που λέγαμε...). Πιστεύεις ότι η αγάπη για την παράδοση, μπορεί να προσφέρει κάτι στη σημερινή εποχή ή είναι απλώς μια ρομαντική προσκόλληση; Και πώς πιστεύεις ότι η παράδοση, πρέπει να λειτουργεί στις μέρες μας;
* Γνώρισα την ελληνική παράδοση, κυρίως μέσα από την ενασχόλησή μου με το Λύκειο Ελληνίδων και η ομορφιά της, ο πλούτος και η συνέχειά της σε ό,τι είμαστε σήμερα, ήταν μια αποκάλυψη για μένα. Και πιστεύω πια ότι, υπό αυτή την έννοια, η συνειδητοποίηση αυτών των βαθιών αξιών του λαού μας, είναι αφενός αυτογνωσία και αφετέρου εφόδιο για το παρόν και το μέλλον.
6. Μηχανικός / ’Γαλλικά και πιάνο’ αλλά και Λύκειο Ελληνίδων / Βιομηχανία αλλά και Ευρώπη / Πολιτική. Ένα πράγμα που θα άλλαζες και ένα που θα κρατούσες;
* Θα μπορούσα να κάνω ένα τελείως διαφορετικό επάγγελμα, γιατί πολλά είναι αυτά που έβρισκα πολύ ενδιαφέροντα. Θα μπορούσα πχ να είχα ασχοληθεί με τη νομική ή ακόμα και με την τέχνη. Εκείνο που δε θα άλλαζα με τίποτα, από όσα έχω κάνει είναι η οικογένεια που είναι για μένα το στήριγμα, η ελπίδα μου και η καταφυγή μου.
7. Μια κρυφή σου αγάπη;
* Η αγάπη μου για την τέχνη! Κυρίως για τα εικαστικά και τη μουσική, αλλά και το θέατρο. Θα ήθελα με όλα αυτά να μπορώ να ασχολούμαι περισσότερο. Στα κρυφά μου όνειρα θα μπορούσαν να είναι και η πλήρης ασχολία μου!
8. Η πολιτική έχει ανάγκη από ανθρώπους με τα δικά σου χαρακτηριστικά. Εσύ όμως, έχεις ανάγκη την πολιτική;
* Πιστεύω πως η σύγχρονη πολιτική έχει ανάγκη από ανθρώπους της γνώσης, της επιστήμης και του επαγγέλματος. Όσο για μένα, δεν νιώθω να εξαρτώμαι από την πολιτική, ωστόσο βρίσκω πολύ συναρπαστική τη δυνατότητα να μπορεί να παρεμβαίνει κανείς δυναμικά και γόνιμα στα δημόσια και πολιτικά πράγματα του τόπου.
9. Κι η δική σου ευχή μ’ ένα ποτήρι κρασί;
Σε μια σύγχρονη πολιτική, με όρους μέλλοντος.
Aπό: mediasoup
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.