Της ΛΙΑΝΑΣ ΓΟΥΤΑ
Η Αλεξία Ξαφοπούλου είναι Θεσσαλονικιά ζωγράφος της νέας γενιάς που ζωγραφίζει “Grey Stories”, αν και η ιστορία της είναι φωτεινή! Όπως φωτεινή είναι η ιστορία των ανθρώπων που διαλέγουν να ακολουθήσουν το όνειρό τους κόντρα σε προβλέψεις και συμβατικότητες. Έτσι, όταν η νομικός Αλεξία Ξαφοπούλου κατάλαβε ότι οι καλλιτεχνικές της ανησυχίες δεν συμβιβάζονταν με το “κουστούμι” της Νομικής, έκανε την ανατροπή. Ξεκίνησε σπουδές στη σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ και τις τέλειωσε με άριστα, δίπλα στον Γιώργο Γκολφίνο. Και πριν καλά καλά τελειώσει και ξεκινήσει...μεταπτυχιακά στο Λονδίνο, είδε έργα της να αποκτώνται από το Μουσείο Φρυσίρα, αλλά και να συμμετέχουν σε εκθέσεις όπως αυτή των ελλήνων ζωγράφων των τελευταίων 60 χρόνων, δίπλα στα πιο μεγάλα ονόματα της σύγχρονης ζωγραφικής.
Αυτά γι αρχή, γιατί ακολούθησαν πολλά άλλα. Μας συστήθηκε και έδωσε το στίγμα της, βάζοντας στον καμβά γλυκές παιδικές φιγούρες, μαζί με πικρά ερωτηματικά καλά κρυμμένα για το πόσο αυτή η παιδική ηλικία καθορίζει την ενήλικη ζωή, με τα πρότυπα, τα στερεότυπα, τα κλισέ, τα πρέπει και τα μη....Σήμερα, στην έκθεση της στην γκαλερί Θανάση Φρισύρα, στην Αθήνα, παρουσιάζει νέα δουλειά, με νέα θεματική, τις “Γκρίζες Ιστορίες” της. Μέχρι τις 27 Φεβρουαρίου μπορεί να δει κανείς τους καμβάδες της και μέσα από αυτούς μια ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική ιστορία... αλλά και ένα δείγμα μιας φωτεινής καλλιτεχνικής μεριάς της Θεσσαλονίκης...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.