«Ανθρωπισμός» ή απανθρωπία;

Του Νικ. Καλογεροπούλου Υπάρχουν φόβοι ότι η πολιτογράφηση μεταναστών στην Ελλάδα γίνεται εσπευσμένα και χωρίς να λαμβάνονται υπ’όψιν τα ισχύοντα στην ΕΕ. Στην Ελλάδα φαίνεται να αρκεί απλή παραμονή, σπουδές μέχρι 3ης Δημοτικού, συνοπτική διαδικασία, αυτόματη πολιτογράφηση. Διερωτάται κανείς για ποιό λόγο αυτή η παρέκκλιση από τα ισχύοντα, εκτός εάν αυτός είναι η απλή ψηφοθηρία. Πολιτογράφηση ενός εκατομμυρίου ανθρώπων σημαίνει τουλάχιστον 1 εκατ. ψήφους ευγνωμονούντων στις επόμενες εκλογές, υπό την υποκριτική κάλυψη ενός παρεξηγημένης εννοίας «ανθρωπισμού». Διότι εφ'όσον αγνοούνται οι ψυχολογικοί όροι που διέπουν την ενσωμάτωση ενός ανθρώπου σε διαφορετική κοινωνία, τούτο καταλήγει εις βάρος του ανθρώπου που θέλουμε να προστατεύσουμε, δηλ. σε απανθρωπία!  Σε χώρες όπως η Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία λαμβάνονται υπ'όψιν στοιχεία αντικειμενικά αλλά και υποκειμενικά.  Κατά τα πρώτα, δικαιούται πολιτογραφήσεως όποιος έχει ένα γονέα, φυσικό ή κατόπιν υιοθεσίας,  υπήκοο της χώρας, επίσης εφόσον ο ή η σύζυγος είναι υπήκοος, αλλά αυτό μόνον μετά 5 χρόνια εγγάμου συμβιώσεως για να αποφευχθούν οι λευκοί γάμοι. Απαραίτητο στοιχείο είναι ο υποψήφιος να μη είναι υπήκοος εχθρικής χώρας αλλά οπωσδήποτε επιβάλλεται να παραιτηθεί απο την προηγούμενη υπηκοότητα, εκτός εάν ανήκει σε κράτος μέλος της ΕΕ.  Για τους νέους απαιτούνται σπουδές μέχρι 3ης  Γυμνασίου και όχι απλώς 3ης Δημοτικού. Αυτό αποβλέπει στην αποφυγή δημιουργίας «πνευματικού προλεταριάτου» που και αυτό καταλήγει εις βάρος του μετανάστη. Στα υποκειμενικά κριτήρια  απαιτείται η επί 10 ή 12 έτη μόνιμη και νόμιμη παραμονή στην χώρα, επαρκής γνώση της γλώσσας και ιστορίας αλλά και των πολιτιστικών συνηθειών, η γνώση και εθισμός στα έθιμα και τον τρόπο ζωής. Απαιτείται δηλαδή απόδειξη πλήρους αφομοιώσεως. Είναι γνωστό  το ρητό «όταν είσαι στην Ρώμη να φέρεσαι όπως οι Ρωμαίοι» ως αποτέλεσμα βαθύτερης ψυχολογικής παρατηρήσεως. Σημειώνω ότι σε ανάλογη υπόδειξη του τότε Γάλλου Προέδρου Σιράκ για τους Τούρκους, ο Ερντογκάν εδήλωσε εκνευρισμένος «αν νοείτε αφομοίωση αυτό δεν θα το έχετε από εμάς». Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Γερμανία είναι η ανικανότης προσαρμογής και αφομοιώσεως του Τουρκικού στοιχείου. Η πλήρης αφομοίωση με τις συνθήκες ζωής είναι απαραίτητος όρος και λαμβάνεται ακριβώς κυρίως εις όφελος του υποψηφίου. Διότι είναι οπωσδήποτε  ένα είδος φυσικού νόμου ότι η μη αφομοίωση στον τρόπο ζωής, δηλαδή η κοινωνική ανομοιογένεια, δεν είναι ανεκτή από την εδραιωμένη κοινωνία της χώρας. Φυσικός νόμος είναι η τάση αποβολής του ξένου σώματος από κάθε οργανισμό- το μεταμόσχευμα πρέπει να είναι συμπαθές. Μπορεί αυτό να θεωρείται κατακριτέο και να θεωρείται παράδοξο το ότι είναι εκείνο ακριβώς που θεμελιώνει τον ανθρωπισμό. Διότι η  μη ικανοποίηση αυτού του στοιχείου έχει αποτελέσματα δυσμενή για την γαλήνη, ευμάρεια και ευτυχή προσαρμογή του ίδιου του μετανάστη στον νέο κοινωνικό ιστό στον οποίον ο ίδιος επιλέγει να ενταχθεί. Η διαφημιζόμενη επιπολαίως «πολυπολιτισμικότης» δημιουργεί ανομοιογενείς κοινωνίες με επικίνδυνες εντάσεις. Στην Γερμανία και στην Ελβετία έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα βίας εναντίον μερικών επιδεικτικά απροσάρμοστων «ξένων». Ουδεμία δυσκολία υπάρχει στον Πορτογάλο ή Ιταλό ή και Έλληνα μετανάστη να γίνει δεκτός στην Γερμανική κοινωνία. Ο Έλλην έχει έμφυτη προσαρμοστικότητα στο περιβάλλον στο οποίο αναγκάζεται να ζει. Αντιθέτως, η προσαρμοστικότης ελλείπει παντελώς στον Τούρκο μετανάστη όταν στην Γερμανία υπάρχουν περιπτώσεις μεταναστών μέχρι και τρίτης γενεάς που αγνοούν την τοπική γλώσσα.  Η οργίλη εκδήλωση του Ερντογκάν που προανέφερα δείχνει κριβώς την βαθιά ριζωμένη νοοτροπία. Ως ιστορικό φαινόμενο, ο τουρκικός είναι ο μόνος λαός ο οποίος εισήλθε κατακτητής σε χώρα ανωτέρου πολιτισμού και δεν αφομοιώθηκε αλλά αντιθέτως τον πολιτισμό που βρήκε τον κατέστρεψε. Προηγούμενα ιστορικά φαινόμενα με άλλους λαούς προβάλλουν ιδιαίτερα έντονα την αντίθεση. Οι Ρωμαίοι αφομοίωσαν τον ελληνικό πολιτισμό, τον εμιμήθηκαν και σε σημεία τον ξεπέρασαν. Τα γερμανικά φύλα σε κατάσταση βαρβαρότητος (Γότθοι, Βησιγότθοι, Βάνδαλοι κλπ) που κατέκλεισαν την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία αφομοίωσαν τον πολιτισμό που εβρήκαν και σε ελάχιστες γενεές ανέδειξαν ιδιοφυίες στα γράμματα, στην φιλοσοφία, στην τέχνη που συνέβαλαν στην ανάπτυξη του Ευρωπαϊκού Πνεύματος. Αντιθέτως τα τουρκικά φύλα που επέδραμαν στο Βυζάντιο, το μοναδικό κέντρο πολιτισμού κατά τον 15ον αιώνα, όχι μόνο δεν τον αφομοίωσαν αλλά τον κατέστρεψαν. Οι Έλληνες λόγιοι, φεύγοντες την Τουρκική επιδρομή, μετανάστευσαν στην ακόμη τότε υποανάπτυκτη Ιταλία (ήδη από τα τέλη του 14ου αι.) και άναψαν την θρυαλλίδα της Αναγεννήσεως. Το αυτό συνέβη με τον Αραβικό κόσμο ο οποίος μετελαμπάδευσε επαξίως τον ελληνικό πολιτισμό του Βυζαντίου και ανέπτυξε μεγάλες μορφές στην φιλοσοφία, ιατρική, μαθηματικά, χημεία για να υποταγεί στην βαρβαρότητα όταν κατεκτήθη από τους Τούρκους οι οποίοι εστάθη αδύνατον να αφομοιώσουν έναν ξένο μεγάλο πολιτισμό. Αυτά, δεν είναι θεωρίες αλλά ιστορικά γεγονότα. Σήμερα όμως, με την γενική σύγχυση των εννοιών που παρατηρείται, βλέπουμε το φαινόμενο μαζικής μεταναστεύσεως λαών (μία νέα Völkerwanderung όπως κατά τον 4ον αι.) όπου το βάρος της προσαρμογής μερικοί «προοδευτικοί» θέλουν να μετατοπίσουν προς τις χώρες υποδοχής. Έτσι άρχισε να επιβάλλεται η αποκαθήλωση των θρησκευτικών συμβόλων από τα σχολεία, στην δε μιμητική Ελλάδα, η εξαφάνιση των ηρώων της Επαναστάσεως όχι μόνον από τους τοίχους των σχολείων αλλά και από τα σχολικά βιβλία - «για να μη προσβάλουμε το αίσθημα των εισβαλλόντων μεταναστών»!!  Τελευταίως, μόνον ο Αυστραλός πρωθυπουργός μπόρεσε να  δηλώσει με θάρρος «δεν σας φέραμε εδώ δια της βίας, αν δεν σας αρέσει ο τρόπος ζωής μας πηγαίνετε αλλού» και αυτό είναι το πνεύμα που οδήγησε τον Ελβετικό λαό στην απαγόρευση της πολυ-πληθώρας μιναρέδων στην χώρα του. Όχι ο «ρατσισμός».όπως εθεωρήθη επιπολαίως, αλλά ακριβώς η αποφυγή λόγων δημιουργίας ρατσιστικών τάσεων. Μέσα στην γενική σύγχυση των εννοιών που παρατηρείται στην Ελλάδα (αποτέλεσμα απαιδευσίας και απόδειξις της παρακμής της ελληνικής Παιδείας) εφθάσαμε να ακούμε από μίαν «παιδαγωγό» (καθηγήτρια χωρίς πτυχίο!) που εγκατεστάθη στο Υπουργείο (τ. «Εθνικής») Παιδείας ότι είναι «ρατσισμός να λέμε ότι είμαστε Έλληνες». Η συνεχής χρήσις του όρου «ρατσισμός» που, κατά την μεθοδολογία του Orwell, έχει λάβει κοπρολογική (scatological) σημασία, είναι και αυτό αποτέλεσμα συγχύσεως εννοιών και μιμητικής απαιδευσίας. Για να επανέλθω στην αρχή του άρθρου, ο ρατσισμός υπάρχει και θα υπάρχει, αλλά η όξυνσή του δεν οφείλεται στην κοινωνία-δέκτη αλλά στην έλλειψη κοινωνικής προσαρμοστικότητος και ικανότητος αφομοιώσεως των εισβολέων. Οι οποίοι θα είναι καλόδεκτοι και θα ευημερούν, ενστερνισμένοι στην νέα γι'αυτούς κοινωνία, αν δείξουν ικανότητα (και η κοινωνία τους βοηθήσει με επιστημονική επιλογή και βοήθεια) για προσαρμογή και αφομοίωση στο νέο περιβάλλον. ‘Αλλως, με την «προοδευτική» νοοτροπία της απαιδευσίας και την διανομή ως feuilles volantes των διαβατηρίων, θα επέλθει αθεράπευτο ρήγμα στην κοινωνική συνοχή της Ευρωπαϊκής κοινωνίας που θα καταλήξει εις βάρος της ευημερίας αυτών των ιδίων των μεταναστών. Ο υποκριτικός «ανθρωπισμός» θα καταλήξει σε απανθρωπία. Aπό: GreekAmericanNewsAgency