Στον απόηχο της επίσκεψης του υπουργού Οικονομικών στο Βερολίνο, η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt εξετάζει το ενδεχόμενο η κακή δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας να την οδηγήσει τελικά σε χρεωκοπία, με τις συνέπειες για τις διεθνείς χρηματαγορές να είναι ανάλογες με αυτές τηςκατάρρευσης της επενδυτικής τράπεζας Lehman Brothers πριν από ένα χρόνο.
"Στενός συντονισμός στην ευρωζώνη αντί για λευκή επιταγή στην Ελλάδα"
"Στο Αιγαίο, θα μπορούσε να πυροδοτηθεί εκ νέου και σε πλήρη ένταση η πλανητική χρηματοικονομική κρίση. Λόγω της κακής δημοσιονομικής κατάστασης της Ελλάδας, οι χρηματαγορές είναι εξαιρετικά νευρικές. Δεν είναι πια αδιανόητο, ότι η επιβάρυνση για τη διασφάλιση του πιστωτικού κινδύνου μπορεί να σκαρφαλώσει σε τέτοια ύψη ώστε η Ελλάδα να μην είναι πια σε θέση να χρηματοδοτήσει το τεράστιο έλλειμμά της.
Μια πιθανή χρεωκοπία της Ελλάδας, όμως, θα μπορούσε να προκαλέσει στις διεθνείς χρηματαγορές κραδασμούς ανάλογους με την κατάρρευση της επενδυτικής τράπεζας Lehman Brothers πριν από ένα χρόνο. Διότι, θα δημιουργηθούν αμφιβολίες για τη δυνατότητα εξυπηρέτησης του χρέους άλλων χωρών - μελών της Ευρωζώνης με υψηλά ελλείμματα όπως είναι η Ιρλανδία και η Ισπανία, ή με μεγάλο χρέος όπως η Ιταλία και το Βέλγιο. Από το φόβο τους οι αγοραστές κρατικών χρεωγράφων θα μπορούσαν να ζητούν τόσο υψηλές διασφαλίσεις, ώστε τα χρέη να μην μπορούν πια να εξυπηρετηθούν. Μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Εν όψει τέτοιων κινδύνων, η ευρωπαϊκή πολιτική δείχνει απερίσκεπτη. Μπορεί η εναλλαγή των αλληλέγγυων δηλώσεων και της σφοδρής κριτικής στην Ελλάδα να είναι τακτικός συντονισμός. Στο παρασκήνιο ασκούνται ισχυρές πιέσεις στον Έλληνα Πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών για μια σκληρή περιοριστική και μεταρρυθμιστική πολιτική. Οι πολιτικοί ηγέτες της ΕΕ φαίνεται να ελπίζουν, ότι η πίεση των αγορών στην Ελλάδα θα χαλαρώσει και ότι δε θα χρειαστούν εκρηκτικής σημασίας αποφάσεις, όπως π.χ. το αν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα παρέμβει και στην Ευρωζώνη ή πώς η ίδια η Ευρώπη θα παράσχει την απαιτούμενη οικονομική στήριξη.
Το παιχνίδι με το χρόνο έχει, όμως, ρίσκο. Επειδή οι αγορές δε γνωρίζουν με βεβαιότητα, το αν και πώς θα στηριχτεί μια συγκεκριμένη χώρα, ο πειρασμός της κερδοσκοπίας αυξάνεται. Ένα πακέτο σωτηρίας όμως όχι μόνο για τους Έλληνες, αλλά και τους Ιρλανδούς ή τους Ισπανούς θα είναι ασύγκριτα πιο ακριβό.
Δεν επιτρέπεται, όμως, να δοθεί στην Ελλάδα η στήριξη ως λευκή επιταγή. Πρέπει να θεσπιστούν σαφείς κανόνες, κάτω από τους οποίους θα γίνονται οι χώρες - μέλη της Ευρωζώνης αποδέκτες των πακέτων σωτηρίας. Οι εταίροι της Ευρωζώνης θα μπορούσαν παραδείγματος χάριν να δεσμευτούν πολιτικά, ότι θα βοηθούν ένα μέλος που έχει πιστωτικές δυσκολίες. Γι’ αυτό, όμως, θα έπρεπε ο προϋπολογισμός του συγκεκριμένου κράτους μέλους να τελεί υπό την έγκριση της Κομισιόν και του Eurogroup, ώσπου να επέλθει η δημοσιονομική εξυγίανση. Μια χώρα σε αυτή την κατάσταση, δηλαδή, θα έπρεπε προσωρινά να παραιτηθεί από την δημοσιονομική της κυριαρχία.
Σε αντίθεση με τα δάνεια που συνδέονται με αυστηρές υποχρεώσεις, όπως αυτά που παραχώρησαν η ΕΕ και το ΔΝΤ στη Ρουμανία, την Ουγγαρία και τη Λετονία, αυτό θα ήταν σε πρώτη φάση ένα αμυντικό σύμφωνο προστασίας των κρατών - μελών της Ευρωζώνης από κερδοσκοπικές επιθέσεις γιατί σε αυτή την περίπτωση, η χρεωκοπία θα μπορούσε να αποκλειστεί. Οι Έλληνες θα έπρεπε να αποφασίσουν, αν θα ήταν πρόθυμοι να συμμετέχουν ή αν θα προτιμούσαν να προσπαθήσουν μόνοι τους να σκορπίσουν την καχυποψία των αγορών.
Τα διαρθρωτικά προβλήματα των πιο αδύναμων χωρών - μελών της Ευρωζώνης δεν λύνονται βέβαια έτσι. Ακόμα και αν η Ελλάδα καταφέρει να ελέγξει το έλλειμμα με σκληρές τομές στις κρατικές δαπάνες και τη φορολογία, τα προβλήματα της εδώ ξεκινάνε. Η Ελλάδα, όπως και άλλες χώρες της Ευρωζώνης, σημειώνουν εδώ και χρόνια απώλειες σε ανταγωνιστικότητα. Η σκληρή περιοριστική πολιτική σε αυτές τις χώρες θα σήμαινε πολλά χρόνια στασιμότητας, γιατί δίπλα στις εξαγωγές θα έχαναν και την εσωτερική ζήτηση σαν μοχλό ανάπτυξης.
Η Άγκελα Μέρκελ έχει δίκιο, όταν απαιτεί περισσότερη ευρωπαϊκή επιρροή όχι μόνο στην εθνική δημοσιονομική, αλλά και στην οικονομική πολιτική. Η κρίση κατέστησε ολοφάνερο, πόσο μεγάλη είναι η αλληλεξάρτηση στην Ευρωζώνη και πού βρίσκεται η αδυναμία συντονισμού. Για να γίνει η Ευρωζώνη πιο ανθεκτική στις κρίσεις και για να οδηγηθεί στην αειφόρο ανάπτυξη, θα πρέπει να υπάρχει πιο στενός συντονισμός, όχι μόνο της δημοσιονομικής αλλά και της οικονομικής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένων των εργασιακών διαπραγματεύσεων. Αυτό, σε τελευταία ανάλυση, δεν αφορά μόνον όσους διατηρούν υπέρογκα ελλείμματα και αρνούνται τις μεταρρυθμίσεις. Όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης θα πρέπει να αντιμετωπίζουν την οικονομική πολιτική σαν κοινή υπόθεση. Τα συμπεράσματα της τελευταίας Συνόδου Κορυφής συμπεριλαμβάνουν σε σχέση με αυτό, ένα ευχολόγιο. Αυτό που χρειάζεται, όμως, είναι πράξεις και μάλιστα το ταχύτερο δυνατόν.
Από: http://repoupame.blogspot.com/2009/12/handelsblattnewstime.html
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.