Και οι δύο λένε τα ίδια για την οικονομία..

Του Γιωργου Mαντελα Ας κάνουμε ένα τεστ. Διαβάστε: «Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να μειωθεί η σπατάλη στο Δημόσιο, να παταχθεί η φοροδιαφυγή, να εκλείψουν οι οργανισμοί του Δημοσίου που δεν χρειάζονται, να περιοριστούν οι προσλήψεις. Ετσι, θα εξοικονομηθούν οι πόροι και τα λεφτά που χρειάζονται για την χρηματοδότηση της ανάπτυξης κ. λπ. κ. λπ. Ποιος είναι ο εκφωνητής (όχι απαραίτητα και ο συντάκτης) αυτής της εμπνευσμένης ομιλίας; Ο Κώστας Καραμανλής του 2004 ή ο Γιώργος Παπανδρέου του 2009; Το τεστ «πάει» σετ και με διάφορα άλλα ερωτήματα. Οπως, για παράδειγμα, αυτό: Σε ποιον από τους δύο ανήκει η πατρότητα της περίφημης πλέον έκφρασης «τα λεφτά υπάρχουν»; «Τα λεφτά υπάρχουν» το έχει πρωτοπεί, με μια μικρή παραλλαγή, ο κ. Καραμανλής προεκλογικά το 2004 και το επανέλαβε, με πιο εμφατικό τρόπο, ο κ. Παπανδρέου στο μεταξύ τους debate φέτος τον Σεπτέμβριο. Πόντος για τον νυν πρωθυπουργό. Αλλο που από τότε δεν θέλει ούτε να το θυμάται. Η ουσία είναι ότι έχουν πει τα ίδια πράγματα ακριβώς. Το πρόβλημα είναι να μην τα κάνουν κιόλας. «Λεφτά υπάρχουν» Για την Ιστορία, το απόσπασμα της πρώτης παραγράφου είναι από ομιλία του κ. Καραμανλή στο City University στο Λονδίνο το 2004. Επιλέχθηκε ανάμεσα σε ένα από τα πολλά, πανομοιότυπα, του στυλ «τα λεφτά θα βρεθούν από την πάταξη της φοροδιαφυγής, της δημόσιας σπατάλης και της διαφθοράς», που έχει εκφωνήσει ο πρώην πρωθυπουργός και επαναλαμβάνει σε ρυθμό πολυβόλου ο νυν. Κάτι άλλο που επαναλαμβάνεται επίσης είναι και η Ιστορία, αλλά ως φάρσα. Το πρόβλημα είναι, τι γίνεται όταν πρόκειται για φάρσα εξ αρχής; Να το βασικό ερώτημα για τον ιστορικό του μέλλοντος. Οταν κληθεί να διερευνήσει το μυστήριο του copy paste μεταξύ των προεκλογικών εξαγγελιών και των μετεκλογικών πολιτικών που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις Κ. Καραμανλή (2004) και Γ. Παπανδρέου (2009). Και όταν, εννοείται, δεν σταματήσει στην προφανέστερη των λογοκλοπών («τα λεφτά υπάρχουν», αλλά δυστυχώς για εμάς δεν βρέθηκαν ποτέ). Ας κάνουμε, όμως, την αναδρομή και τα τεστ ακόμη πιο ευχάριστα. Ο κ. Γ. Αλογοσκούφης, την πρώτη χρονιά του ως υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών παρήγγειλε την περίφημη απογραφή για να αποκαλυφθεί -υποτίθεται- η πραγματική κατάσταση της οικονομίας. Το αποτέλεσμά της ήταν γνωστό εκ των προτέρων: χειρότερο από ό, τι παρουσιαζόταν. Πεντέμισι χρόνια μετά δεν γίνεται «απο-γραφή» αλλά «απο-τίμηση» της κατάστασης. Τραγική επίσης. Ανθρωποι και αριθμοί Ο κ. Αλογοσκούφης επίσης υποστήριζε ότι «πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι» και με αυτήν τη βασική αρχή θα γίνουν οι όποιες αλλαγές «για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας με συνοχή και αλληλεγγύη». Η κ. Λούκα Κατσέλη το προσυπογράφει και ο κ. Χρ. Παπουτσής στην πρώτη ευκαιρία μπορεί και να το επαναλάβει. Ο κ. Καραμανλής, όταν διαπίστωσε ότι η οικονομία έφτασε στο όριο, ανέθεσε στον κ. Γ. Σουφλιά να την επαναφέρει στον σωστό δρόμο. Ορισε ένα διευθυντήριο, τον έθεσε επιεκεφαλής και -νόμισε ότι- καθάρισε. Τα αποτελέσματα αυτού του «καθαρίσματος» τα βιώνουμε σήμερα όλοι. Ο κ. Παπανδρέου, ευτυχώς, δεν διαθέτει έναν οικονομολόγο του μεγέθους Σουφλιά (που a propos είναι… πολιτικός μηχανικός). Τείνει όμως να δημιουργήσει άτυπα «διευθυντήρια γύρω από τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου (αν δεν το έχει κάνει ήδη). Περιορισμός δαπανών Ο κ. Καραμανλής, σε κάποια από τις αναλαμπές του και σε μια από τις σπάνιες συνεδριάσεις του υπουργικού του συμβουλίου, είχε ζητήσει, με ύφος και τόνο αυστηρό, περικοπή των δαπανών ανά υπουργείο κατά 10%. Το ίδιο έκανε την εβδομάδα που πέρασε και η παρούσα κυβέρνηση με επιστολές που έστειλε στους συναδέλφους του υπουργούς ο κ. Παπακωνσταντίνου. Εννοείται ότι στην πρώτη περίπτωση το -10% έγινε στην πράξη +10%, σε χρόνο dt. Στοίχημα ότι θα γίνει και τώρα το ίδιο; Σχόλιο:  Μπορεί να λένε τα ίδια, αλλά ο λαός έκανε Πρωθυπουργό τον Γιωργάκη.. Το πρόβλημα απ ότι φαίνεται είναι ότι η δεν τα βρίσκει τα λεφτά, η αυτοί που τα έχουν δεν τα δίνουν !! Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_15/12/2009_383427