Διπλό στοίχημα εμπιστοσύνης για την Κυβέρνηση

Η σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας είναι διάσπαρτη -δυστυχώς- από χαμένες ευκαιρίες, κυρίως στα ζητήματα της οικονομίας. Μετά από τρία ολόκληρα πακέτα σύγκλισης, η χώρα μας αντιμετωπίζεται ως το "μαύρο πρόβατο" της ευρωπαϊκής προσπάθειας για έξοδο από την κρίση και για επίτευξη μιας διατηρήσιμης ανάπτυξης και προοδευτικής ευημερίας για τους πολίτες της Γηραιάς Ηπείρου.

Τα πράγματα στην ελληνική οικονομία είναι όπως ακριβώς τα λέει σήμερα ο Χοακίν Αλμούνια. Πριν τις εκλογές τα έλεγε ο Καραμανλής και με εκείες του τις διατυπώσεις, δεσμεύει πολιτικά την όποια νέα ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, αν αυτή θελήσει να καταφύγει σε λαϊκίστικους μηδενισμούς και ολοκληρωτική άρνηση σε κάθε κυβερνητική προσπάθεια εξυγίανσης της οικονομίας.

Συνεπώς, ένα κι ένα κάνουν δυο. Η κυβέρνηση είναι αντιμέτωπη με την εφιαλτική πραγματικότητα, με μόνο αντίπαλό της, την δική της ταλάντευση ανάμεσα στην υπεύθυνη πολιτική τομών και ρήξεων και στον παραδοσιακό υπολογισμό του πολιτικού κόστους. Ανάμεσα στη σκληρή πραγματικότητα και στις ιδεοληψίες του παρελθόντος. Ανάμεσα στην εντολή που έδωσαν οι πολίτες την 4η Οκτωβρίου, και τους μικροκομματικούς υπολογισμούς.

Ο Παπανδρέου φαίνεται αποφασισμένος. Αλλά μη γελιέστε. Κι ο Καραμανλής φαινόταν αποφασισμένος, κι ο Σημίτης επίσης, στην αρχή των δικών τους πολιτικών κύκλων. Ο ηγέτης δεν μπορεί παρά να θέλει να πετύχει. Τι άλλη φιλοδοξία έχει, εκεί που έφτασε; Μόνο να πετύχει.

Η νεοελληνική πραγματικότητα μας διδάσκει κατ' επανάληψη ότι αυτές οι προθέσεις του εκάστοτε πρωθυπουργού δεν αρκούν. Χρειάζεται αποτελεσματικότητα, όχι απλώς καλές προθέσεις. Κι αυτή, δεν την έχει αποδείξει ως τώρα η Κυβέρνηση. Είναι νωρίς, θα πουν κάποιοι. Σωστά. Αλλά η καλή μέρα πό το πρωί φαίνεται, θα απαντήσουν άλλοι.

Η κυβέρνηση δεν έχει άλλο δρόμο: Πρέπει να είναι αποτελεσματική, για να κτίσει μια σχέση εμπιστοσύνης με την κοινωνία. Τα μηνύματα ως τώρα είναι αντιφατικά: Το άνοιγμα με τη στελέχωση των πολιτικών θέσεων του Δημοσίου ως πρόθεση πέρασε θετικά στον κόσμο, αλλά πολλές από τις τελικές επιλογές, ως κομματικά στελέχη της εμπιστοσύνης των υπουργών, το θάμπωσαν. Η κυρία Κατσέλη δεν τα κατάφερε με το πρόβλημα στο λιμάνι του Πειραιά. Ο κύριος Ραγκούσης έχει απέναντί του την Αυτοδιοίκηση στο μεγάλο στοίχημα του Καποδίστρια 2. Όσο για τον κύριο Παπακωνσταντίνου, αυτός εκ θέσεως αμφισβητείται από εχθρούς και φίλους. Ας πάρει, αν έχει 5 λεπτά καιρό, ένα τηλέφωνο τους προκατόχους του, θα του πουν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Εδώ, λοιπόν, η εμπιστοσύνη που χρειάζεται από την κοινωνία η Κυβέρνηση στο επίπεδο της αποτελεσματικότητας, ακόμα δεν έχει δοθεί.

Το δεύτερο επίπεδο εμπιστοσύνης, που το ΠΑΣΟΚ θα χρειαστεί από την κοινωνία αφορά σε όσα εκφέρει ως πολιτικό λόγο, δηλαδή στην ειλικρίνειά του. Η εποχή που ο ηγέτης έλεγε "έξω οι βάσεις του θανάτου" κι εννοούσε "μέσα οι βάσεις", πέρασε ανεπιστρεπτί. Σήμερα η κοινωνία ελέγχει πέραν της αποτελεσματικότητας, και την ειλικρίνεια των κυβερνώντων. Κι επειδή πράγματι, όπως γράψαμε ήδη, η κυβέρνηση έχει μια μεγάλη ευκαιρία σήμερα να εξυγιάνει την ελληνική οικονομία , είναι πρόκληση για τον Παπανδρέου και τα στελέχη που επέλεξε για να μας κυβερνήσει, να βγει ειλικρινώς και να μιλήσει στον κόσμο για την αληθινή κατάσταση, τα σχέδιά του και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Με άλλα λόγια, να κάνει τον κόσμο σύμμαχο στις προσπάθειές του.

Το διπλό στοίχημα εμπιστοσύνης, στην ειλικρίνεια και την αποτελεσματικότητα, θα κρίνει εν πολλοίς και την τύχη της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου.

Απο: Greek American News Agency,13.11.09