Ο Αθανάσιος Διάκος υψώνει τη σημαία της επανάστασης στη Λειβαδιά. Έχει προηγηθεί η απελευθέρωση της Φωκίδος και των Σαλώνων ενώ δύο μέρες αργότερα θα ακολουθήσει και η Θήβα.
Η επανάσταση σταδιακά εξαπλώνεται αλλά αυτό δεν έγινε εύκολα ή χωρίς αντίσταση από τις τουρκικές φρουρές. Στη Λιβαδειά, μετά την εξέγερση και συγκρούσεις στα Λιδορίκι και Μαλανδρίνο, ο Αθανάσιος Διάκος και Βασίλης Μπούσγος με 100 άνδρες και άλλους που στρατολόγησαν από την Αράχωβα και άλλα χωριά προσέγγισαν και κατέλαβαν δεσπόζουσες θέσεις γύρω από την πόλη στα υψώματα του Προφήτη Ηλία και του Ζαγαρά και αφού απέκλεισαν τις εξόδους, ήρθαν σε συνεννόηση με τους προκρίτους της πόλης που τους άφησαν και μπήκαν χωρίς αντίσταση.
Οι Τούρκοι, μόλις αντιλήφθησαν τις ελληνικές κινήσεις, οχυρώθηκαν σε μερικά ισχυρότερα σπίτια και προέβαλαν αντίσταση. Οι μάχες μέσα στην πόλη ξεκίνησαν στις 31 Μαρτίου και κράτησαν πέντε μέρες. Μια προσπάθεια από τους Έλληνες να καταλάβουν το κάστρο της πόλης με νυχτερινή έφοδο, αποκρούστηκε με απώλειες. Τελικά, ο αιφνιδιασμός των Ελλήνων απέδωσε με τους Τούρκους να έρχονται σε διαπραγματεύσεις λόγω έλλειψης τροφής και πολεμικών εφοδίων.
Με την παράδοση της φρουράς, ο Διάκος ανέθεσε την οργάνωση της τροφοδοσίας στους Έλληνες προκρίτους και συγκέντρωσε 600 άνδρες για να κατεθυνθεί προς τις Θερμοπύλες, όπου πληροφορίες ανέφεραν την συγκέντρωση τουρκικών ενισχύσεων.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.