Γιατί όπου και να ταξιδέψουμε η Ηλεία μας πληγώνει;



Του Αθανάσιου Κατσίμπελη*
 "Παράξενος κόσμος που λέει πως βρίσκεται στην... Ηλεία ... και δε βρίσκεται πουθενά..."
Εμείς οι Ηλείοι αγαπάμε τον τόπο μας και περήφανα, όταν βρισκόμαστε εκτός Ηλείας, δηλώνουμε την καταγωγή μας από τη γη που γέννησε τα ολυμπιακά ιδεώδη.
Κοινή όμως, είναι η διαπίστωση όλων των ταξιδευτών, πως όπου κι αν ταξιδέψουν στην Ελλάδα, η Ηλεία τους πληγώνει.

Θα  πείτε, το είπε κι ο Σεφέρης αυτό για την Ελλάδα συνολικά και όχι για την Ηλεία. Ε ναι, το είπε κι ο Σεφέρης αλλά είναι σίγουρο, πως αν ο Σεφέρης ζούσε και ταξίδευε σε όλη την Ελλάδα και ερχόταν και  στην Ηλεία σήμερα.... θα το έλεγε  ξανά μόνο για την Ηλεία. Μόνο για τον τόπο μας. Δυστυχώς.
Έγραφε ο Σεφέρης: "Αν ήταν δίκαιο να μεγαλώσει ο τόπος αυτός, δεν ήταν για να έχουμε περισσότερους βουλευτές, νομάρχες ή χωροφύλακες· ήταν για να μπορέσει ν' αναπτυχθεί σε μια γωνιά της γης ο Ελληνισμός — αυτή η ιδέα της ανθρώπινης αξιοσύνης και της ελευθερίας, όχι αυτή η αρχαιολογική ιδέα.
Δεν πιστεύω σ' αυτούς τους ανθρώπους που φλυαρούν, ή στους άλλους που δεν ξέρουν τι κάνουν· δεν εννοώ να βουλιάξω μέσα στην απερίγραπτη μιζέρια των χαρακτήρων — πιστεύω σε δυο-τρεις ιδέες που προχωρούν, και τώρα ακόμη, ύστερ' από χιλιάδες χρόνια, σ' αυτή τη γλώσσα."
Αν ήταν δίκαιο και η Ηλεία μας να μεγαλώσει και να αποκτήσει όσα της αξίζει δεν είναι ούτε για τους Νομάρχες (Αντιπεριφερειάρχες τους λέμε σήμερα), ούτε για τους βουλευτές  μας, ούτε για τους δημοσίους υπαλλήλους που διόριζαν μαζικά και με αντάλλαγμα φανερή ψηφό, οι "μεγάλοι" μας πολιτικοί του παρελθόντος. Είναι για να μπορέσει σε αυτόν τον τόπο να αναπτυχθεί ο Πολιτισμός και η Παιδεία αντάξια των Αρχαίων Ηλείων που διοργάνωναν Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι για να πετύχουμε βρε αδελφέ δυο τρία πράγματα σε αυτόν τον πλούσιο  τόπο με τους φτωχούς πολίτες, πέρα από την εξυπηρέτηση ημετέρων. Να πετύχουμε δυο τρεις αναπτυξιακούς στόχους κυρίως μετά από ένα ολοκαύτωμα , το 2007, της Ιδιαίτερης πατρίδας μας. Αλλά πού είναι αυτοί οι στόχοι; Ποτέ δεν ήταν δύο ή τρεις και ποτέ δεν ήταν συντονισμένες οι διεκδικήσεις μας."Άλλος άλλα λέγει" και άλλα ζητά κάθε φορά. Κανένα σχέδιο και καμία ιεράρχηση στόχων. Κανένας συντονισμός ενεργειών καθώς οι ελπίδες μας κάθε φορά αποδίδονταν στις κυβερνήσεις. Κανένας στόχος δεν επετεύχθη. Αλλά και καμία προσπάθεια να ξεκινήσουμε εμείς την Αλλαγή  Νοοτροπίας από τον εαυτό μας δεν έχει αρχίσει.
Τίποτα...Μηδέν...Κανένα, αληθινά αναπτυξιακό έργο για την Ηλεία και τους πολίτες της. Καμία ουσιώδης  βελτίωση της ποιότητας ζωής των Ηλείων. Απολύτως τίποτα. Τζάμπα οι υποσχέσεις στα καφενεία. Τζάμπα τα άρθρα στις εφημερίδες. Τζάμπα και οι Ερωτήσεις στη Βουλή. Μηδέν. Η Μεταπολίτευση  έθεσε την Ηλεία στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, που θα έλεγε κι ο Ανδρέας Παπανδρέου επαναλαμβάνοντας την ιστορική του φράση, που είπε στο Ηράκλειο το 1985 για τη δεξιά.
Κι όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν πως για την κατάντια του τόπου μας φταίνε μόνο οι πολιτικοί που κυβέρνησαν τη χώρα μας, είναι απλά η μισή αλήθεια.Για όλα φταίνε πρωτίστως οι Ηλείοι.Εμείς πρώτα και κατόπιν αυτοί που εκλέξαμε να μας εκπροσωπούν κάθε φορά.Για αυτούς που επιμένουν παρά τις καταδίκες τους  να προσφέρονται για να μας σώσουν ξανά, τι να πει κανείς; Να αγωνιστούν αυτοί  για εμάς που ζούμε, ονειρευόμαστε και εργαζόμαστε σε αυτόν τον τόπο.Χλωμό το βλέπω.
Κι έρχονται πάλι οι καταστροφείς και αρχιτέκτονες του μαρασμού ενός ολόκληρου νομού, μόνιμοι ηγήτορες, να ζητάνε και τα ρέστα.

Να λοιπόν γιατί όπου κι αν ταξιδέψουμε η Ηλεία μας πληγώνει:
1. Γιατί δεν έχουμε δει  πουθενά τόσο πλούσιο κάμπο με δυο ποτάμια....με τόσο πολλούς φτωχούς αγρότες. Μεγάλη φτώχεια αγροτική σε νομό που διοικείται κυρίως από γεωπόνους.
2.Γιατί δεν έχουμε δει πουθενά τόσο πλούσιο σε αξιοθέατα και αρχαιολογικούς χώρους νομό .... να παραμένει  χωρίς συνολική  ανάπτυξη του τουρισμού και να μην έχει καλλιεργηθεί, στην κοινωνία συστηματικά, η απαραίτητη τουριστική συνείδηση.
3.Γιατί δεν υπάρχει αλλού στην Ελλάδα το φαινόμενο...φτωχοί να μένουν σε αυθαίρετα στις παραλίες, οι οποίες θα μπορούσαν να παράγουν πλούτο, όπως γίνεται σε πολλά μέρη της Ελλάδας ακόμα και σε περιοχές που  δεν έχουν ούτε στο ελάχιστο τα πλεονεκτήματα της Ηλείας.
4.Γιατί αμφιβάλλουμε αν υπάρχει περιοχή στην Ελλάδα με.....τόσο ραγδαία υποβαθμισμένο και κατεστραμμένο φυσικό περιβάλλον. Δυο περιοχές Νatura 2000 στην Ηλεία καμία αξιοποίηση, καμία προστασία.
5.Γιατί είναι λίγες οι περιοχές στην Ελλάδα που....δεν έχουν λύσει ή δεν έχουν δρομολογήσει την επίλυση του προβλήματος και δεν έχουν εκμεταλλευτεί τον πλούτο που μπορεί να παράγει προς όφελος όλων των πολιτών, η διαχείριση των σκουπιδιών.
6.Γιατί σε θέματα Παιδείας δεν έχουμε ένα Πανεπιστήμιο Δημόσιο ή ιδιωτικό, έστω και παράρτημα Πανεπιστημίου, και οι μαθητές στα σχολεία μας φοιτούν σε πολλά ακατάλληλα σχολικά κτήρια. Κι εδώ να συμπληρώσω πως αν ψάχνουν οι πολιτικοί μας να βρουν πως θα διαθέσουν τα αδιάθετα χρήματα του ταμείου Μολυβιάτη, ας προτείνουν και το χτίσιμο σχολείων και δομών Παιδείας που δεν υπάρχουν.
7.Γιατί ενώ η ανεργία καλπάζει στην Ηλεία οι νέοι μας δεν έχουν κίνητρα και ευκαιρίες να ασχοληθούν, ούτε με τη γεωργία, ούτε με τον τουρισμό μας, με συνέπεια στους πιο παραγωγικούς μας τομείς να εργάζονται κυρίως, μη ντόπιοι.
8.Γιατί δρόμοι και σιδηρόδρομοι σταματούν στην Πάτρα και σε εμάς έρχονται μόνο οι υποσχέσεις και τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.
9.Γιατί οι πολιτικοί μας, αντί να πουν την αλήθεια στο λαό της Ηλείας, χαϊδεύουν τα αυτιά όσων συνεργούν στην υποβάθμιση του τόπου μας, προφανώς γιατί εκεί θεωρούν πως υπάρχουν "τα κουκιά". Γιατί όπου αναπτύχθηκε υγιής επιχειρηματικότητα στον τόπο μας, δεν την άφησαν να ευδοκιμήσει.
10.Τέλος περισσότερο από όλα θα πρέπει να μας πληγώνει, πως δεν έγινε ποτέ στην Ηλεία καμία μαζική διαμαρτυρία από τους πολίτες για όλα τα παραπάνω.
Προς προβληματισμό όσων  εκφράσουν την αντίθεσή τους,  στον ισχυρισμό, πως: "όπου κι αν ταξιδέψουμε η Ηλεία μας πληγώνει"... παραθέτω το παρακάτω κείμενο :
“Ρε, τι σου ‘κανε η Ελλάδα και σε πληγώνει;” * *
Ο Γ. Σεφέρης διηγείται ένα περιστατικό που έτυχε στο Νίκο Γκάτσο:
Γύριζε το χειμώνα του ‘36, σπίτι του από μια ταβέρνα. Ήμουνα στην Κορυτσά και είχα στείλει στην Αθήνα, σε χειρόγραφο, το “Με τον τρόπο του Γ. Σ.”. Κατά κακή του τύχη -μολονότι πολύ αθώος, είχε κάποτε ύφος φοβερά βλοσυρό- τον έπιασαν και τον πήγαν στο τμήμα. Τον έψαξαν. Στην τσέπη του το χειρόγραφο.
-Ρε, τι σου ‘κανε η Ελλάδα και σε πληγώνει; Κομμουνιστής, ε;
-Μα, κύριε αστυνόμε, δεν το ‘γραψα εγώ αυτό, το ‘γραψε ο κ. Σ. που είναι πρόξενος.
-Πρόξενος, ε; Τέτοιους προξένους έχουμε. Γι’ αυτό πάμε κατά διαβόλου.
Ευτυχώς βρέθηκαν στις τσέπες του και κάτι άλλα της ίδιας τεχνοτροπίας που αφόπλισαν τους φρουρούς της ησυχίας μας:
-Σ’ αφήνουμε, μωρέ, γιατί είσαι βλάκας, του είπαν όταν τα διάβασαν.

*Δάσκαλος-M.Ed, Νομικός.

Σχόλια