Ρωμέικο να! Με γεια σου, με χαρά σου.

Στ’ ακάθαρτα κυλήστε μας του βούρκου,
και πιο βαθιά. Πατήστε μας με κάτι
κι από το πόδι πιο σκληρό του Τούρκου.

Διαβασμένοι, ντοτόροι, σπιρουνάτοι,
ρασοφόροι, δασκάλοι, ρουσφετλήδες,
οικοπεδοφαγάδες, αβοκάτοι,

κομματάρχηδες και κοτσαμπασήδες,
και της γραμματικής οι μανταρίνοι
και της πολιτικής οι φασουλήδες,

ταρτούφοι, ραμπαγάδες, ταρταρίνοι!
– Αμάν! Αγά, στα πόδια σου! άκου! στάσου! –
Βυζαντινοί, Γασμούλοι, Λεβαντίνοι.

Ρωμέικο να! Με γεια σου, με χαρά σου.

Το ποίημα αυτό, το πρώτο της δεύτερης σειράς, είναι και ένα από τα πιο σκληρά και πιο εύστοχα, μαζί με τα δύο ή τρία επόμενα.

Ντοτόροι οι γιατροί, σπιρουνάτοι οι στρατιωτικοί, ρουσφετλήδες οι ρουσφετολόγοι, αβοκάτοι οι δικηγόροι, μανταρίνοι οι γραφειοκράτες, ταρτούφοι οι υποκριτές, ραμπαγάδες οι αριβίστες πολιτικάντηδες, ταρταρίνοι οι ψευτοπαλικαράδες, γασμούλοι οι μισοί Φράγκοι-μισοί Έλληνες.

Το ποίημα περιέχεται στα «Σατιρικά Γυμνάσματα» του Κ. Παλαμά που είναι 44 ποιήματα που δημοσιεύτηκαν αρχικά στον Νουμά, το μαχητικό περιοδικό των δημοτικιστών, σε δύο δόσεις. Η πρώτη σειρά, από 20 ποιήματα, στο φύλλο 277 στις 6.1.1908 και η δεύτερη, από 24 ποιήματα, στο φύλλο 356, στις 6.9.1909. Όλα τα ποιήματα έχουν την ίδια μορφή: δεκατρείς εντεκασύλλαβοι ιαμβικοί στίχοι το καθένα.