Κάποτε μία αγέλη λύκων αποφάσισε να κάνει έναν αγώνα με στόχο να κατορθώσουν να ανέβουν στην κορυφή ενός βουνού η οποία ήταν απόκρημνη.
Προς τούτο προσκλήθηκε πλήθος ζώων για να παρακολουθήσει τον αγώνα και να χειροκροτήσει το κατόρθωμα, το οποίο ήταν δύσκολο καθότι η διαδρομή ήταν δυσπρόσιτη και δυσανάλογη για τις ικανότητες των λύκων.
Όταν συγκεντρώθηκε το πλήθος και είδε τη διαδρομή δεν πίστευε ότι ήταν δυνατόν να κατορθώσει κάποιος λύκος
να ανέβει στην κορυφή και το σχολίαζε ανάλογα φωνάζοντας ότι δεν πρόκειται να τα καταφέρουν και το εγχείρημα θα απέβαινε άκαρπο.
Οι λύκοι ξεκίνησαν την προσπάθεια αλλά ο ένας μετά τον άλλον άρχισαν να εγκαταλείπουν απογοητευμένοι………εκτός από έναν ο οποίος συνέχιζε απτόητος αγνοώντας επιδεικτικά τις φωνές του πλήθους το οποίο επιμένοντας ότι δεν πρόκειται να τα καταφέρει τον προέτρεπε να τα παρατήσει.
Τελικά ύστερα από πολλές προσπάθειες και αποτυχίες ο λύκος κατόρθωσε να ανέβει στην κορυφή. Το πλήθος άρχισε να τον επευφημεί αλλά αυτός τους παρατηρούσε αποσβολωμένος δίνοντας την εντύπωση ότι δεν καταλάβαινε τι έλεγαν. Ο λόγος δεν ήταν η απόσταση…………………αλλά το γεγονός ότι ο λύκος ήταν… ΚΟΥΦΟΣ!!!!!!!!
*****************************
Χρήσιμα και επίκαιρα τα διδάγματα:
Το πλήθος δεν έχει πάντα δίκιο…………αντιθέτως τις περισσότερες φορές έχει άδικο.
Το πλήθος είναι ευμετάβλητο σε συναισθήματα, τη μια στιγμή σε αποδοκιμάζει και την αμέσως επόμενη σε αποθεώνει.
Όποιος κλείνει τα αυτιά του στις σειρήνες στο τέλος δικαιώνεται.
Η επιμονή πάντα επιβραβεύεται.
Η αγελαία συμπεριφορά δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί στην ατομική προσπάθεια.
Οι στόχοι κατακτώνται ΜΟΝΟ όταν παραμένουμε εστιασμένοι σε αυτούς.
Η απογοήτευση δεν αρμόζει σε μαχητές.
Δυστυχώς αυτά συμβαίνουν για δεκαετίες στην χώρα μας και ιδιαίτερα τώρα με όλους αυτούς που φωνάζουν προκαλώντας είτε φόβο είτε ελπίδες στον κόσμο που δεν έχει τις γνώσεις να αντιληφθεί και χωρίς κανένας πραγματικά και με νηφαλιότητα και χωρίς το μάτι του στραμμένο στις επερχόμενες εκλογές και τις ψήφους μας να εξηγεί τι ακριβώς θα συμβεί αν γίνει το ένα η το άλλο. Με την εφαρμογή του μνημονίου βλέπουμε τι παθαίνουμε αλλά δεν γνωρίζουμε αν υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις, ποιές και πότε θα έπρεπε να εφαρμοστούν. Οι αντιμνημονιακοί μας λένε για την υπερηφάνεια του Έλληνα, στοχεύουν στο συναίσθημα αλλά και πάλι δεν μας λένε τι ακριβώς θα συμβεί αν ακολουθήσουμε τις προτάσεις τους. Αυτό είναι το μεγάλο μας πρόβλημα. Και τα κόμματα τον χαβά τους για μια χούφτα ψήφους που θα τους βαλουν στην βουλή. Αυτό είναι κατάντια.
ΑπάντησηΔιαγραφή