Το Ισλανδικό θαύμα! Παγκόσμιο ρεκόρ στη διαγραφή χρέους νοικοκυριών

Οι τράπεζες της Ισλανδίας διέγραψαν δάνεια των νοικοκυριών που αντιστοιχούν στο 13% του ΑΕΠ της χώρας, μειώνοντας το βάρος χρέους για περισσότερο από το ένα τέταρτο του πληθυσμού της.
Τα νοικοκυριά του νησιωτικού κράτους βοηθήθηκαν από μία συμφωνία της κυβέρνησης και των τραπεζών, οι οποίες ελέγχονται ακόμη εν μέρει από το κράτος, για τη διαγραφή
του χρέους που ξεπερνούσε το 110% της αξίας των κατοικιών.
Επιπλέον, απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας θεώρησε παράνομα τα δάνεια που είναι συνδεδεμένα με ξένα νομίσματα, με αποτέλεσμα να μη χρειάζεται πλέον τα νοικοκυριά να καλύπτουν τις απώλειες (από την υποτίμηση) της ισλανδικής κορώνας. Χωρίς τη διαγραφή του χρέους, οι ιδιοκτήτες ακινήτων θα λύγιζαν από το βάρος των δανείων τους μετά την εκτόξευση του χρέους στο 240% των εισοδημάτων το 2008.
Το δημοσίευμα τονίζει ότι αποδεικνύονται αποτελεσματικά τα μέτρα που πήρε η Ισλανδία για να αναγεννηθεί από την κρίση του 2008, όταν οι τράπεζές της προχώρησαν σε χρεοκοπία για το ποσό των 85 δισ. δολαρίων. Η οικονομία της χώρας θα αναπτυχθεί εφέτος με ρυθμό υψηλότερο από το μέσο όρο των αναπτυγμένων χωρών, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Το κόστος ασφάλισης έναντι ενδεχόμενης χρεοκοπίας της Ισλανδίας είναι περίπου το ίδιο με την προστασία από ενδεχόμενο πιστωτικό γεγονός για το Βέλγιο.
Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν τώρα ότι οι Ισλανδοί δεν επιθυμούν νε ενταχθούν στην ΕΕ, όπου η κρίση διαρκεί για τρίτο χρόνο.
Η ισλανδική οικονομία, με ΑΕΠ 13 δισ. δολαρίων, συρρικνώθηκε κατά 6,7% το 2009, αλλά σημείωσε ανάπτυξη 2,9% το 2011 και θα αναπτυχθεί κατά 2,4% φέτος και το 2013, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, ενώ οι χώρες του ΟΟΣΑ προβλέπεται να αναπτυχθούν μόνο κατά 1,6%.
Οι τιμές των κατοικιών στη χώρα είναι σήμερα μόνο περίπου 3% χαμηλότερες από τις τιμές που ίσχυαν τον Σεπτέμβριο του 2008, λίγο πριν από την κρίση. Ο οίκος Fitch αναβάθμισε την περασμένη εβδομάδα το αξιόχρεο της Ισλανδίας σε διαβαθμισμένο επίπεδο με σταθερή προοπτική και δήλωσε ότι "ήταν επιτυχημένη η ανορθόδοξη πολιτική της για την αντιμετώπιση της κρίσης".
Η προσέγγιση της Ισλανδίας για την αντιμετώπιση της κατάρρευσης ήταν να θέτει κάθε φορά τις ανάγκες του πληθυσμού της επάνω από εκείνες των αγορών. Μόλις τον Οκτώβριο του 2008 έγινε φανερό ότι οι τράπεζες της χώρας δεν ήταν δυνατό να σωθούν, η κυβέρνηση παρενέβη, θωράκισε τους εγχώριους τραπεζικούς λογαριασμούς και άφησε τους διεθνείς πιστωτές να κλυδωνίζονται.
Η κεντρική τράπεζα εισήγαγε ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων για να σταματήσει το ξεπούλημα της κορώνας και δημιουργήθηκαν νέες κρατικά ελεγχόμενες τράπεζες από τα κατάλοιπα των χρεοκοπημένων τραπεζών.

Σχόλια

  1. Μας δείχνουν το δρόμο της αξιοπρέπειας, της εθνικής κυριαρχίας, της ευημερίας και της υπευθυνότητας. Μακάρι να είχαμε και πολιτικούς σαν την Ισλανδίας. Οι πολιτικοί τους είχαν την στοιχειώδη αίσθηση της δημοκρατίας ώστε να παραιτηθούν και να δεχθούν τις ευθύνες τους. Πρέπει όλοι να δώσουμε το μήνυμα , ειδικά στο εξωτερικό πως το βασικό μας πρόβλημα είναι το δικό μας πολιτικό σύστημα. Πως εδώ δεν υπάρχει δημοκρατία πια. Πως οι Έλληνες είναι πολύ περήφανοι και μπορούν να κάνουν θαύματα και να ξεπληρώσουν όσα νόμιμα χρωστούν αν τους δοθεί ο χρόνος, το δικαίωμα και το όνειρο για μια άλλη κοινωνία. Για αυτό όμως χρειαζομάστε ηγεσία με αξίες,με όραμα που θα μας ενώσει, με τολμη για συγκρούσεις και γενναιότητα.
    Θωμάς Σλάμαρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.