Αποκτήσαμε νέο «εθνικό στόχο»
Οι αποφάσεις της 21ης Ιουλίου (που ήδη αμφισβητούνται, κρίνονται ανεπαρκείς, προλαμβάνονται από τα γεγονότα και οπωσδήποτε καθυστερεί η επικύρωσή τους από τα ευρισκόμενα σε διακοπές ευρωπαϊκά κοινοβούλια) έχουν γίνει ο «νέος εθνικός στόχος» της κυβέρνησης.
Ο υπουργός των Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει πως το σημαντικό είναι η εφαρμογή των αποφάσεων αυτών, που, κατά την γνώμη του, είναι ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα.
Την ίδια ώρα, όμως, η χώρα – και όχι μόνο τα καταστήματά της - έχει βάλει επ’ αόριστον λουκέτο, καθώς άκρα του τάφου σιωπή περιβάλλει την διαδικασία ανταλλαγής ομολόγων, που διεξάγεται στο πλαίσιο του γνωστού «ελληνικού πειράματος» και εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
Χθες πληροφορηθήκαμε ότι ο κ. Βενιζέλος αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο επέκτασης του προγράμματος ανταλλαγής ελληνικών ομολόγων, προκειμένου να συμπεριλάβει κρατικούς τίτλους που λήγουν και μετά το 2020, καθώς τώρα «πρέπει να αναγγελθούν ομόλογα ύψους 150 δισ. ευρώ λήγοντα μέχρι το 2020 ή και λίγο μετά το 2020 προκειμένου να συγκεντρωθεί αυτό το ποσό».
Με λίγα λόγια, καταρρίφθηκε η άποψη ότι η διαδικασία – στη διάρκεια της οποίας η χώρα θα βρίσκεται σε χρεοκοπία – θα κρατήσει μόνο μια στιγμή, όπως μας έλεγε ο υπουργός, θυμίζοντάς μας παραστατικά πώς ο κλειδούχος αλλάζει για μια στιγμή τις ράγες των τρένων για να μην συγκρουστούν!
«Στόχος μας», είπε χθες ο κ. Βενιζέλος στον Real Fm «είναι να έχουμε 90% συμμετοχή δηλαδή 135 δισ. ευρώ».
Και βέβαια, για τα 135 δις ευρώ των χρεολυσιών που θα κληθούν να πληρώσουν οι Έλληνες μετά το 2020, οι επόμενοι πολιτικοί της χώρας θα ρίχνουν τα βάρη στους σημερινούς που, λογικά διότι ποτέ δεν ξέρεις, δεν θα υπάρχουν πια!
Αυτή είναι μία καινούργια εξέλιξη, που η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να ομολογήσει, καθώς νωρίτερα ανώτερο τραπεζικό στέλεχος είχε δηλώσει στο Ρόιτερ’ς ότι οι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (IIF) εξετάζουν την επέκταση του προγράμματος, ούτως ώστε να καλύψει χρέος που ωριμάζει το 2024 αντί του 2020.
Κοντολογίς, οι διαπραγματεύσεις για την ανταλλαγή ομολόγων δεν πατούν σε ανθηρό δρόμο και μόνο έτσι πιθανολογείται ότι θα επιτευχθεί ο περίφημος στόχος για συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο 90%.
Όλα αυτά, την ώρα που και αυτές οι αποφάσεις της 21ης Ιουλίου βρίσκονται στον αέρα, ενώ στη Γερμανία, δημοσκόπηση της εταιρίας Forsa για το περιοδικό Stern, έδειξε ότι το 52% των ερωτηθέντων -578 μελών του κυβερνητικού συνασπισμού CDU και CSU - τάσσονται κατά των μέτρων για τη διάσωση των εταίρων της Γερμανίας στην ευρωζώνη (το 42% εγκρίνει τα πακέτα διάσωσης για την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία).
Και σα να μην έφθανε αυτό, έγινε γνωστό πως τα κέρδη της Commerzbank εμφάνισαν σημαντική πτώση κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου, εξαιτίας διαγραφών ύψους 760 εκατ. ευρώ στην αξία των ελληνικών ομολόγων που κατέχει η γερμανική τράπεζα, με αποτέλεσμα τα κέρδη της να υποχωρήσουν κατά 93% σε σχέση με πέρσι.
Την ίδια ώρα, από τα στοιχεία της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας προκύπτει πως η Ελλάδα – που και πάλι παρουσιάζει στέρηση εσόδων – συγκαταλέγεται μεταξύ των τεσσάρων ευρωπαϊκών χωρών με τις μεγαλύτερες αυξήσεις στους κανονικούς συντελεστές ΦΠΑ.
Αλλά ο κ. Βενιζέλος, αν και δηλώνει πως κατανοεί ότι ο ΦΠΑ στο 23% είναι υψηλός, όχι λογικός και άδικος, υποστηρίζει πως αυτό συμφώνησε η χώρα και πρέπει να φανεί συνεπής - προφανώς και όταν ο ΦΠΑ δεν εισπράττεται…
http://www.elzoni.gr/html/ent/475/ent.12475.asp
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.