Ιστορική Θεσσαλονίκη

Για την πλούσια σε ιστορικά κτίρια πόλη αλλά και για πολλά παράδοξα που συνθέτουν το σύγχρονο αστικό τοπίο της Θεσσαλονίκης μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής αρχιτεκτονικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Γιάννης Χατζηγώγας.

   Κτίρια με ιστορική και αισθητική αξία και σημασία "χάνονται" ανάμεσα σε μεταγενέστερα, ογκωδέστερα και άχρωμα κτίρια της "νοοτροπίας της αντιπαροχής". Η ποικιλία του κτιριακού πλούτου είναι τόσο μεγάλη και πολύτιμη, που - όπως τονίζει - "συναγωνίζεται επάξια τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης". Μεγάλη, όμως, είναι και η ασυνέχεια και η διάσπαση προοπτικής τους.

   Η αισθητική και η λειτουργία της πόλης, ιδιαίτερα στο κέντρο, όπου διασταυρώνονται ρυθμοί διαφόρων αρχιτεκτονικών εποχών και νοοτροπιών προσβάλλεται και από μια σειρά αυθαιρεσίες και εμπόδια: ογκώδη περίπτερα στις γωνίες των δρόμων και μπροστά από αρχαία και παραδοσιακά κτίρια, μπροστά από στοές, φωτεινές επιγραφές καταστημάτων, πινακίδες, κολώνες, αυθαίρετες κατασκευές, που δίνουν τη "χαριστική βολή" στην προοπτική των δρόμων και των οικοδομικών τετραγώνων.

   Ένα μόνο μικρό, αλλά χαρακτηριστικό δείγμα της "χαοτικής" πολεοδόμησης, που έχει συντελεστεί διαχρονικά στον αστικό ιστό της πόλης και ιδιαίτερα στο κέντρο, είναι η συμβολή των οδών Κομνηνών με Καλαποθάκη, όπου συνυπάρχουν - δυστυχώς, κάθε άλλο παρά αρμονικά - κτίρια τεσσάρων αρχιτεκτονικών ρυθμών, γύρω από ένα σταυροδρόμι, που δεν καταλήγει πουθενά! Θα έπρεπε όμως, σύμφωνα με το σχέδιο του Εμπράρ, να τελειώνει στην πλατεία Αριστοτέλους.

ΑΠΕ