ΠΑΝΟΣ ΑΜΥΡΑΣ
Σε αυτή την οριακή συγκυρία για την οικονομία, η κυβέρνηση δείχνει να έχει παραδώσει τα όπλα. Οι μεταρρυθμίσεις καρκινοβατούν ή εφαρμόζονται με λανθασμένο τρόπο.
Μπορεί ο πολιτικός κόσμος να έχει εστιάσει το ενδιαφέρον του στην υπόθεση της Siemens, όμως την ίδια ώρα στην υπόλοιπη Ευρώπη κορυφώνονται οι ζυμώσεις, που θα καθορίσουν τις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις στη χώρα μας για τις επόμενες δεκαετίες.
Το ζήτημα της επιμήκυνσης ή και αναδιάρθρωσης του χρέους, που πλέον τίθεται με επιτακτικό τρόπο από Βερολίνο, Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον, πιστοποιεί ότι το Μνημόνιο, που υπέγραψε η κυβέρνηση με την τρόικα, δεν είναι αποτελεσματικό δίχτυ ασφαλείας για τη χώρα. Πολύ απλά, τα νούμερα δεν βγαίνουν.
Η ύφεση που προσεγγίζει το 5% και η εκτίναξη της ανεργίας στο 16%, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία του ΟΑΕΔ, ακυρώνουν τη δημοσιονομική πρόοδο, που έχει επιτευχθεί λόγω των μεγάλων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, και δημιουργούν πλέον ευρύτερο ζήτημα για την αποτελεσματικότητα της οικονομικής πολιτικής.Με άλλα λόγια, το Μνημόνιο απέτυχε και πλέον η χώρα χρειάζεται ένα νέο στάδιο δημοσιονομικής προσαρμογής. Η αναδιάρθρωση του χρέους μπορεί να δώσει προσωρινά ανάσες, εάν τελικώς υπάρξει μείωση του επιτοκίου, αλλά, όπως συμβαίνει σε κάθε επιμήκυνση δανειακής σύμβασης, ανεβάζει τον τελικό λογαριασμό υποχρεώσεων για τη χώρα.
Σε αυτό το οριακό σημείο για την οικονομία, η κυβέρνηση δείχνει να έχει παραδώσει τα όπλα. Οι μεταρρυθμίσεις καρκινοβατούν ή εφαρμόζονται με λανθασμένο τρόπο. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η αναβολή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης στα Ταμεία για το 2012 και η απελευθέρωση των οδικών μεταφορών που μένει στα χαρτιά τουλάχιστον έως το 2013. Αυτά είναι δείγματα μίας κυβέρνησης που δεν πιστεύει στην πολιτική της αλλά και μίας δημόσιας διοίκησης που έχει κατεβάσει τα μολύβια.
Ομως, για να είναι βιώσιμη οποιαδήποτε δανειακή διευκόλυνση και η χώρα να πείσει τις αγορές, απαιτείται η υλοποίηση ενός σχεδίου που θα προβλέπει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με αποφάσεις και όχι με ευχολόγια. Η υψηλή φορολογία στις επιχειρήσεις αποθαρρύνει κάθε επενδυτική πρωτοβουλία. Το χωροταξικό και η δεύτερη φάση του Κτηματολογίου βρίσκονται στον αέρα, με αποτέλεσμα καμία σοβαρή επιχείρηση να μην ξέρει τους όρους επένδυσης. Η γραφειοκρατία παραμένει βουνό και από την κυβέρνηση λείπουν οι ιδέες για την κινητοποίηση κεφαλαίων, όπως είχε συμβεί παλαιότερα με το άνοιγμα της αγοράς κινητής τηλεφωνίας.
Με ή χωρίς αναδιάρθρωση η οικονομία οδηγείται σε αργό θάνατο, για όσο διάστημα η κυβέρνηση ακολουθεί ρυθμούς χελώνας στο μέτωπο των μεταρρυθμίσεων και αναλαμβάνοντας το ρόλο του λαγού στις απαιτήσεις της τρόικας για λιτότητα διαρκείας. http://www.e-typos.com/content.aspx?cid=17920&catid=7
Τελικά, δεν διαβάζουν μπλογκς, και αν διαβάζουν, δεν βγάζουν άκρη στον χαμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΑΕΠ μας με μόνη την παγκόσμια κατάσταση, ΔΕΝ σηκώνει 350 δις. Με την Ελληνική κατάσταση, να μην πω ότι δεν σηκώνει ούτε τα μισά.
Το 5% ύφεση είναι παραπλανητικά υψηλό. Βασικοί κλάδοι της οικονομίας είναι κάτω 20,, 30 και 40%. Οι άσπρες αποταμιεύσεις τελειώνουν, οι μαύρες τρέχα γύρευε, και όταν διαβάζουμε για τον γείτονα που έκοψε φροντιστήρια ή δεν έχει να φάει, τότε θα τα καταλάβουμε.
Η ανεργία είναι χαμηλή επειδή, δυστυχώς έχουμε ταμείο ανεργίας που λέγεται ευρύτερο Δημόσιο. Όχι 15%, ούτε 25%!
Και κάποια στιγμή θα ξυπνήσουμε και θα δούμε τι έχουν τα ράφια στο σουπερμάρκετ. Εισαγόμενα.
Η ύπαιθρος έρημη, και με τους ηλίθιους που έχουμε μπλέξει πάμε σε περίεργα, κάτι μεταξύ πριν το 1912, και μεσαίωνα.
Οι 2-3 σοβαρές εταιρίες ου εξάγουν δεν είναι τίποτα μπροστά στον ωκεανό του τίποτα. 10 χρόνια πουλάμε πλακάκια και φραπέδες ο ένας στον άλλο.
Άσε δε την φούσκα στα ακίνητα που κανείς δεν τολμά να κοιτάξει -- και που κάποιος σχολιαστής, αλλού , έλεγε "δεν έχει φόβο γιατί όλα τα λεφτά του Έλληνα είναι εκεί". Να μας δω να τρώμε πυλωτές.