Οι λογικές απολήξεις.

Όλα φαίνεται εξελίσσονται σύμφωνα με την εγγενή λογική της εν γένει κατάστασής μας. Πολιτικό μας ροκάνισμα, εισβολή αρλουμπολογίας από το εξωτερικό, συσπειρώσεις διεθνικών σόρων, σορακιών και κορακιών, παλινωδίες χρήσιμων ηλιθίων και αναρριχητών, προσαρμογές των ασθενών ψυχών στο πνευματικό κατηφόρισμα, ανθρώπινες ιδιοτέλειες και "αδυναμίες" και βέβαια αλόγιστη και απερίσκεπτη προσχώρηση πολλών κατά τα άλλα και υπό διαφορετικές συνθήκες όρθιων ελλήνων σε μεταμοντέρνες αποδομήσεις κάθε είδους. Δεν αναφέρομαι μόνο σε φαινόμενα ελληνικά αλλά ευρύτερα δυτικά και όχι μόνο, ή τουλάχιστον σε μέρη όπου τουλάχιστον ο μεταμοντερνισμός διείσδυσε βαθιά. Απλά, όταν ζεις σε κάποια χώρα που κατηφορίζει και ζεις την καθημερινότητα οι παραστάσεις είναι εντονότερες και το κύριο έναυσμα. Η γενική μου εκτίμηση, πάντως, αποτυπώνεται στο "Κοσμοθεωρία των Εθνών" και η πιο διεισδυτική σκέψη για τον ρόλο των φορέων επιστημονικών καπέλων θα αποτυπωθεί στην τυπολογία που επεξεργάζομαι εδώ και δεκαετίες.
    Η λογική απόληξη σε περιπτώσεις όπως η δική μας δεν μπορεί παρά να είναι κατευνασμός, εφησυχασμός, ασυναρτησία, αρλουμπολογία, ηχηρές ιδεολογικοπολιτικές σαπουνόφουσκες μπροστά στις οποίες αυτές του χρηματιστηρίου φρίττουν, απώλεια χώρου και τελικά πόλεμος όπως πάντοτε συμβαίνει όταν μια κοινωνία καταντήσει να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Πάντως, οι "προοδευτικοί" και "ηθικοί" Εργογάν / Νταβούτογλου (όσον με αφορά συμφωνώ με άγνωστό μου, τον Π. Τσόχλια (19 Σεπτέμβριος 2010, Π. Τσοχλιας, Ο Α. Νταβούτογλου είναι τουλάχιστον απόλυτα ειλικρινής (http://www.thrakinet.tv/index.php?option=com_content&view=article&id=4199:2010-09-19-18-46-34&catid=22&Itemid=45), κινούνται βάσει σχεδίου για να αποκτήσουν αυτό που στην Θράκη, στο Αιγαίο και στην Κύπρο θεωρούν ως "ζωτικό χώρο" και "Ζωτικά συμφέροντα"  που είναι γι' αυτούς, όπως λένε, απαραίτητα για τη εκπλήρωση του νεο-Οθωμανικού σχεδίου. Σχεδίου το οποίο είτε θα τους ανεβάσει μερικά σκαλοπατάκια στην ιεραρχία της ισχύος είτε θα τους συντρίψει μέσα στο χάος των αντιφάσεών τους και των ριψοκίνδυνων ισορροπιών τους.
    Όπως ξανάγραψα, πάντως, μπορεί έτσι να είναι τα πράγματα αλλά ως προς την Ελλάδα, ελέω και συνηγόρων οίκοι, σταδιακά εκπληρώνεται το μείζον των επιδιώξεών τους στο Αιγαίο, στην Θράκη και στην Κύπρο. Μια ματιά μόνο σε άρθρο που ανάρτησα σε άλλη σελίδα 15. 10.2010. Oι ταλιμπάν της Θράκης-- http://www.ifestosedu.gr/109ΣτρατηγικόβάθοςΠολιτική.htm δείχνει πως εξελίσσεται η μεταμοντέρνα (αν)ασφάλεια που πολλοί πλέον καλλιεργούν εκπέμποντας ταυτόχρονα υπερφίαλα, πομπώδη και γελοία υπονοούμενα που συνιστούν απειλές.
    Αυτά που γράφονται στο άρθρο αυτό είναι πλέον καθημερινά επαναλαμβανόμενα για όποιον επισκεφτεί την Θράκη μας. Στο ίδιο άρθρο και στην ίδια σελίδα θα βρει κανείς πληροφορίες που θα θρέψει "εθνικιστές" οι οποίοι θα αποφασίσουν να οργανωθούν πνευματικά και πολιτικά για να εμποδίσουν μια ευνοϊκή για την Τουρκία λύση στο Αιγαίο, την Θράκη και την Κύπρο. Δεν είναι σίγουρο ότι θα διαφυλαχθούμε χωρίς ζημιές. Σίγουρα όμως, επειδή scripta manent, κάποιοι μελλοντικά θα περπατούν με ένα βαρύ μεταμοντέρνο κολάρο στο σβέρκο και θα κρατούν ένα μεγάφωνο να εκπέμπουν κακόηχους αμανέδες. Τέτοια κατάντια.
    Αναμφίβολα, η ιστορία των κοινωνιών έχει να επιδείξει πολλούς τέτοιους αξιοθρήνητους "κολαροφόρους". Το πρόβλημα είναι όμως ότι τελευταία σε κάποιες χώρες της περιοχής μας αυξάνουν. Όπως κάθε λογικός άνθρωπος που θέλει να είναι ορθολογιστής δεν διεκδικώ την αλήθεια για οτιδήποτε. Μπορεί όμως κανείς να περιγράψει και να εκφράσει εκτιμήσεις. Και κάθε στοιχειωδώς λογικός και ορθολογικός άνθρωπος γνωρίζει ότι αυτά που μόλις έγραψα ή υπονόησα είναι σοβαρά ως προς την περιγραφή και αυτονόητα  ως προς τις εκτιμήσεις. 
    Και πάλιν: η συγγραφή του πονήματος για τους φορείς της πολιτικής σκέψης τα νεότερα χρόνια και την ύστερη εποχή αποκτά μια ανέλπιστα μεγάλη σημασία ενώ οι πηγές έμπνευσης της απρόσωπης τυπολογίας μου ρέουν ακατάπαυστα. Μια τελευταία πάντως έμπνευση είναι η εξής: Πρέπει να εκτιμηθεί, υπό ιστορικό πρίσμα, που βρίσκονται τα μεγαλύτερα αποθέματα γουρουναλάσπης, κατά πόσο ενόσω προχωρούμε στον 21ο αιώνα τα αποθέματά της αυξάνονται ή εξαντλούνται, ποιοι είναι οι ποταμοί και τα ρυάκια που την θρέφουν,  ποια είναι η τυπολογία αυτών που αναπόδραστα γρήγορα ή αργά κυλίονται μέσα και ποιο είναι το ψυχογράφημα των εξωπολιτικών οντοτήτων που ιστορικά συνευρίσκονται εκεί. Η τυπολογία μου από καιρό έχει αποκρυσταλλωθεί: Στην μια πλευρά βρίσκονται οι άνθρωποι που επιχειρούν να συγκροτήσουν το Κοινωνικό και το Πολιτικό γεγονός και στην άλλη πλευρά είναι τα εξωπολιτικά όντα που εισβάλουν και τους αποσταθεροποιούν.
 
Υστερόγραφο. Στο παρελθόν έχω συχνά αναπτύξει το θεωρητικό πλαίσιο που περιγράφει και ερμηνεύει τους εξωπολιτικούς δρώντες. Η θεωρητική του ανάπτυξη θα εξειδικευτεί στην προαναφερθείσα τυπολογία

Σχόλια