Ρητορεία μπούμερανγκ

ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕ ο πρωθυπουργός, μιλώντας στην τελετή λήξης του «Συμποσίου της Σύμης», τόσο την κατάσταση που παρέλαβε η κυβέρνησή του τον Οκτώβριο του 2009 όσο και αυτά που πέτυχε μέχρι σήμερα. «Πριν από τις εκλογές -είπε- ξέραμε ότι θα αναλαμβάναμε μια χώρα με πολλά προβλήματα και αδικίες και υποσχεθήκαμε να την αλλάξουμε.

Αυτό, όμως, που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε ήταν χωρίς προηγούμενο. Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την κατάρρευση, με το ενδεχόμενο της πτώχευσης, σε ένα κράτος απόλυτα διαβρωμένο, αναποτελεσματικό, σπάταλο και άδικο, αλλά και με την απαξίωση της χώρας μας στα μάτια των εταίρων μας και των διεθνών αγορών».

ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΗΣ, σε γενικές γραμμές, αυτή η περιγραφή. Ομως, ο Γιώργος Παπανδρέου απέφυγε να προσθέσει ότι ο ίδιος και το κόμμα του, ως αντιπολίτευση, δεν προσάρμοσαν τον προεκλογικό τους λόγο στην κατάσταση που -έβλεπαν ότι- θα αντιμετώπιζαν. Οχι μόνον επειδή έδωσαν διάφορες υποσχέσεις, οι οποίες εκ των πραγμάτων αποδείχτηκαν ανεφάρμοστες, αλλά και επειδή επένδυσαν την προεκλογική τους ρητορική με στοιχεία της σοσιαλιστικής ιδεολογίας, τα οποία σήμερα έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση.

ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, το ΠΑΣΟΚ είχε αντιταχθεί, ως αντιπολίτευση, στην πώληση του ΟΤΕ, και κάποια στελέχη του καλλιεργούσαν την εντύπωση ότι, ως κυβέρνηση, θα επεδίωκαν την επαναφορά του στον έλεγχο του κράτους. Αυτό δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής και δεν προβλέπεται στο ορατό μέλλον. Επίσης, στην προεκλογική περίοδο ο κ. Παπανδρέου είχε ταχθεί υπέρ ενός ισχυρού κρατικού τραπεζικού τομέα. Σήμερα, όμως, η κυβέρνηση αναζητεί τρόπους συγχώνευσης των τραπεζών και το πιθανότερο είναι ιδιωτικές τράπεζες να αγοράσουν δημόσιες.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ και άλλα τέτοια παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι η συνήθης τακτική των κομμάτων, να «λένε δυο λόγια παραπάνω» στην προεκλογική περίοδο, μπορεί να γίνει μπούμερανγκ στη συνέχεια.

ΕΞΕΦΡΑΣΕ ο Γιώργος Παπανδρέου, στην ίδια ομιλία του, προς τους επιφανείς προσκεκλημένους του, τη σιγουριά του ότι «μπορούμε να δημιουργήσουμε σύντομα μια Ελλάδα πιο δίκαιη, πιο εύρωστη, πιο σύγχρονη, πιο χαρούμενη». Αισιόδοξα λόγια. Χρειάζεται η αισιοδοξία, ειδικά όταν περισσεύει η μαυρίλα. Ομως, η αισιοδοξία πρέπει να βασίζεται σε κάποια στοιχεία ρεαλισμού. Και, επιπλέον, να συμβαδίζει με τις παραστάσεις που έχει ο μέσος πολίτης. Αλλιώς, τα λόγια μένουν μετέωρα, όπως οι προεκλογικές υποσχέσεις.

ΟΛΕΣ οι έρευνες αυτής της περιόδου δείχνουν ότι το πολιτικό σύστημα έχει χαμηλό επίπεδο αξιοπιστίας. Τα δύο κόμματα εξουσίας, που ευθύνονται πρωτίστως γι' αυτό, πρέπει να είναι φειδωλά σε λόγια και υποσχέσεις -περισσότερο το κυβερνών. 

http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=183999