Αύξηση ορίου σύνταξης, αλλά όχι εναρμόνιση. Το δικαίωμα στην ανεξάρτητη λήψη απόφασης δεν θέλει να το εκχωρήσει καμιά κυβέρνηση .

Ακόμη κι αν μερικές χώρες - μέλη κινούνται προς την κατεύθυνση αύξησης του ορίου, καμιά κυβέρνηση δεν φτάνει μέχρι την εναρμόνιση. Το δικαίωμα στην ανεξάρτητη λήψη απόφασης δεν θέλει να το εκχωρήσει καμιά κυβέρνηση .

Ωστόσο, το φαινόμενο αποδείχθηκε ότι δεν είναι μόνο ελληνικό. Στη Γαλλία, ένας εργαζόμενος μπορεί να πάρει σύνταξη στα 59 του. Ο πρόεδρος Σαρκοζί ανακοίνωσε ότι θα αυξήσει το επίσημο όριο συνταξιοδότησης από τα 60 στα 62 και χαρακτήρισε αυτές τις προσπάθειες ως «μητέρα όλων των μεταρρυθμίσεων». Άρα λοιπόν και η Γαλλία είναι μακριά από το συνταξιοδοτικό όριο της Γερμανίας, όπου επιχειρείται η σταδιακή αναπροσαρμογή από τα 65 στα 67. Παρόμοιους στόχους έχουν διακηρύξει οι κυβερνήσεις της Ισπανίας και της Μ. Βρετανίας, εκεί μάλιστα θα αυξηθεί και το όριο συνταξιοδότησης των γυναικών, που θα εξισωθεί με αυτό των ανδρών, δηλαδή τα 65.

Η κατάσταση είναι αποκαρδιωτική στις νέες χώρες μέλη της Ε.Ε., όπου το όριο είναι από τα πιο χαμηλά στην Ε.Ε. Ωστόσο μια ριζοσπαστική ιδέα στο θέμα της συνταξιοδότησης είχε ο Ζοζέφ Ντόλ, πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και αφορά στην αναγκαιότητα, όπως την αισθάνονται ορισμένοι, συντονισμού της οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής:

«Είναι σωστό σήμερα, κάθε χώρα – μέλος να καθορίζει αυτόνομα το όριο συνταξιοδότησης με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα δημόσια ταμεία, αναρωτήθηκε; Δεν πρέπει κανείς να φοβάται να το επισημαίνει. Δεν θέλω να πω ότι το όριο αυτό θα πρέπει να αποφασίζεται και για τις 27 στις Βρυξέλλες, αλλά λέω ότι θα πρέπει να γίνεται με αμοιβαία συνεννόηση και μάλιστα μέχρι την εναρμόνιση, όταν βρισκόμαστε στην Ευρωζώνη».

http://www.dw-world.de/dw/article/0,,5741905,00.html