Ο ΓΑΠ νομίζει ότι ο κόσμος τρώει, ακόμα, κουτόχορτο

Με διπλό πολιορκητικό κριό επιχειρεί ο πρωθυπουργός να αντιστρέψει την αρνητική εικόνα που έχει δημιουργηθεί στην κοινωνία. Απέναντι στις κατηγορίες του κόσμου για έλλειψη συνέπειας μεταξύ προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών έργων καθώς και για οριστική απώλεια του σοσιαλιστικού χαρακτήρα του κόμματος ο Γ. Παπανδρέου επιχειρεί να κτίσει τα δικά του αναχώματα. Πόσο θα περάσουν αυτά στην κοινωνία είναι άλλο θέμα. Οφείλουμε πάντως να αναγνωρίσουμε ότι με την βοήθεια της απροκάλυπτης προπαγάνδας των ΜΜΕ κρατικών και ιδιωτικών, η στρατηγική της κυβέρνησης αρχίζει και θολώνει τα νερά.
Το πρώτο ανάχωμα έχει να κάνει με τις αλλαγές στους θεσμούς, δήθεν για περισσότερη διαφάνεια στην πολιτική ζωή. Μέτρα για ενίσχυση της δημοκρατίας, όπως είπε ο πρωθυπουργός. Όμως, το να αλλάξεις το πόθεν έσχες ή να αυξήσεις το χρόνο παραγραφής περισσότερη σύγχυση δημιουργεί και ακόμη περισσότερα παράθυρα για να ξεφεύγουν τα συνήθη λαμόγια. Από την άλλη, πως μπορεί το ΠΑΣΟΚ να μιλά για ενίσχυση των θεσμών όταν την περασμένη Παρασκευή ο Γ. Παπακωνσταντίνου κατέλυσε το Σύνταγμα με την περίφημη ντροπιαστική τροπολογία που του δίνει τη δυνατότητα να υπογράφει αποφάσεις για το μέλλον της χώρας χωρίς να ρωτά το Κοινοβούλιο;
«Πήραμε σκληρά μέτρα, είναι δικαιολογημένη η πικρία, αλλά τι να κάνουμε μόνο έτσι δεν θα χρεοκοπήσουμε» είναι το δεύτερο ανάχωμα που επιχειρεί να σηκώσει  ο πρωθυπουργός. Επαναλαμβάνει ατάκες όπως θα χτίσουμε τη νέα Ελλάδα, θα οικοδομήσουμε νέα χώρα κι άλλα εντυπωσιακά τσιτάτα, αλλά μόνο για τους οπαδούς που κρατάνε πλαστικές σημαίες, όχι για όσους χάνουν το εισόδημά τους.
Το πιο τραγικό από όλα είναι ότι στο ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα νέο όραμα για το κόσμο. Ένα νέο στόχο ή μια Ιθάκη που όσο κυνηγάμε τόσο ξεχνάμε την πείνα μας. Ο στόχος αυτός λέγεται “έξοδος από τον μηχανισμό στήριξης το γρηγορότερο δυνατό”.

Όπως δηλαδή ο Σημίτης μας έβαλε στο τρυπάκι της ένταξης στην ΟΝΕ όπου θα φάμε με χρυσά κουτάλια αλλά πρώτα  έπρεπε να κάνουμε θυσίες έτσι και τώρα ο Γ. Παπανδρέου μας εθίζει στην ιδέα της προσπάθειας για να διώξουμε το ΔΝΤ.
Μας πώς θα το διώξουμε όταν είμαστε μια χρεοκοπημένη χώρα, με τεράστια ανεργία, μεγάλη ύφεση, απίστευτα τοκοχρεολύσια και μια οικονομία που δεν παράγει τίποτε, παρά μόνο οράματα χωρίς στόχευση και το κυριότερο χωρίς όφελος για τον πολίτη;
Αυτή είναι η νέα στρατηγική της κυβέρνησης και θα δείτε τις επόμενες εβδομάδες πόσο όμορφα θα παίξουν το συγκεκριμένο χαρτί.
Ο λαός θα φάει, όμως και πάλι κουτόχορτο;
ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΙ ΚΑΝΕΙ;

Σχόλια