ΓΑΠ: Το θέμα δεν είναι ότι δεν υπάρχουν χρήματα στον κόσμο. Υπάρχουν πολλά χρήματα, σε όλο τον κόσμο...

Διαβάστε απόσπασμα της ομιλίας του Πρωθυπουργού στο Ετήσιο Συνέδριο για το κλίμα και την ενεργειακή ασφάλεια στην Νοτιοανατολική Ευρώπη και τη Μεσόγειο.

Το παρήγορο είναι ότι για μια ακόμη φορά ο πρωθυπουργός βρήκε ότι υπάρχουν πολλά λεφτά στον κόσμο..
Γιώργο στον κόσμο μπορεί να υπάρχουν χρήματα, σε εμάς δεν υπάρχουν. 

Για την διευκόλυνση σας τα αποσπάσματα τα ομαδοποιήσαμε σε 3 θεματικές ενότητες. Την Πράσινη Ανάπτυξη, την Πράσινη διπλωματία και τα Πράσινα άλογα.

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Η Πράσινη ανάπτυξη 

F. HARVEY: Θαυμάσια. Αυτό το μοντέλο πράσινης ανάπτυξης για το οποίο μας μιλάτε είναι πολύ ελκυστικό. Όπως λέτε, η Ελλάδα διαθέτει πολλούς φυσικούς πόρους, το ίδιο και η Τουρκία και άλλες χώρες στην περιοχή. Συνεπώς, μια συνεργασία θα ήταν σημαντική. Για την εκμετάλλευση όμως αυτού του φυσικού πλούτου, θα χρειαστούν μεγάλες επενδύσεις κεφαλαίων, σωστά; Εν μέσω λοιπόν των χρηματοπιστωτικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, όχι μόνον η Ελλάδα, πώς πιστεύετε ότι μπορούν να προσελκυστούν, να βρεθούν αυτές οι επενδύσεις, που προφανώς θα πρέπει να προέλθουν από τον ιδιωτικό τομέα;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Κατ’ αρχήν, είναι γεγονός, είναι γνωστό, ότι αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την κρίση, δεν αρκεί η δημοσιονομική εξυγίανση, χρειάζεται και ανάπτυξη. Ανάπτυξη σημαίνει επενδύσεις. Θα αντιστρέψω όμως το ερώτημα, ρωτώντας: Θα επενδύατε στην Ελλάδα του χθες, ή στην Ελλάδα του σήμερα και του αύριο; Η Ελλάδα του σήμερα και του αύριο, είναι η Ελλάδα που δημιουργούμε, μια Ελλάδα βιώσιμη, ανταγωνιστική, που αξιοποιεί τα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα. Αυτό δεν το κάναμε μέχρι σήμερα, δεν το αναπτύξαμε όσο θα έπρεπε.

Το θέμα δεν είναι ότι δεν υπάρχουν χρήματα στον κόσμο. Υπάρχουν πολλά χρήματα, σε όλο τον κόσμο. Το ερώτημα είναι: θέλουν να επενδύσουν; Θέλουν οι επενδυτές να επενδύσουν στην Ελλάδα;....

Η Πράσινη Διπλωματία 
Δεύτερον, οι ηγεσίες στον πλανήτη, των κυβερνήσεων του πλανήτη, θα δείχναμε ότι μπορούμε, μέσα από το διάλογο, μέσα από τη διαπραγμάτευση, να βρίσκουμε λύσεις, να αποφασίζουμε για μεγάλα θέματα της ανθρωπότητας. Και έτσι, θα δίναμε μία αίσθηση ασφάλειας, σιγουριάς και προοπτικής, ότι τα μεγάλα προβλήματα, που πράγματι ξεπερνούν τα σύνορά μας, είτε είναι περιβαλλοντικά, είτε είναι οικονομικά, είτε είναι θέματα όπως η φτώχεια, η προσφυγιά και η μετανάστευση, μπορούμε να τα λύσουμε. Άρα, το θέμα της παγκόσμιας διακυβέρνησης, δυστυχώς, δεν είχε θετικό απόηχο από τις διαπραγματεύσεις που έγιναν στην Κοπεγχάγη. 

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα να σας πω ότι, επί πολλά χρόνια, και όταν ήμουν Υπουργός Εξωτερικών – και αυτό το διαβίβασα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση – πίστευα στην ιδέα της περιβαλλοντικής διπλωματίας, αν θέλετε, της «πράσινης διπλωματίας».

 

Τα Πράσινα άλογα

Με την προστασία των φυσικών μας πόρων, λοιπόν, την απελευθέρωση των φυσικών πόρων για την πρόσβαση πολιτών σε αυτούς, όπως πρόσφατα, στην παραλία της Αθήνας, στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού, οδηγούμε την Ελλάδα σ’ ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης, που δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, κινητοποιεί δημιουργικές δυνάμεις και προσελκύει επιχειρήσεις και επενδύσεις, ώστε να δημιουργηθεί μια νέα τεχνογνωσία και ένα ανθρώπινο δυναμικό γι’ αυτό το νέο μοντέλο ανάπτυξης.

Διαθέτουμε όλο τον πλούτο που χρειάζεται, ώστε να στρέψουμε  τη χώρα μας σε αυτό το νέο μοντέλο. Όπως είπα, οι ανεξάντλητοι φυσικοί πόροι, ο ήλιος, το νερό, ο αέρας, η φυσική ομορφιά, που δύσκολα θα συναντήσει κανείς σε άλλη περιοχή του πλανήτη, η στρατηγική γεωγραφική μας θέση στη Μεσόγειο, είναι τα σημαντικά συγκριτικά μας πλεονεκτήματα.

Μοιραζόμαστε την ίδια θάλασσα στη Μεσόγειο, την Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο. Αυτή η θάλασσα είναι πηγή πολιτισμού, είναι πηγή μεταφορών, είναι πηγή εσόδων, είναι πηγή κάλλους, αναζωογόνησης σώματος και πνεύματος, είναι πηγή τουρισμού. Είναι κάτι που πρέπει όχι μόνο να προστατέψουμε, αλλά και να αναδείξουμε και να βελτιώσουμε, ως προς το περιβάλλον, τον πολιτισμό κλπ. Εδώ είναι όπου μπορούμε να συνεργαστούμε, και μάλιστα, όπως είπα, όχι μόνον μεταξύ μας, αλλά και μέσα σε όλη τη Μεσόγειο, δημιουργώντας πιλοτικά προγράμματα, δείχνοντας ότι μπορούμε να γίνουμε πρωτοπόροι στην αντιμετώπιση της πρόκλησης της κλιματικής αλλαγής, δημιουργώντας νησιά ουδέτερα ή απαλλαγμένα από το διοξείδιο του άνθρακα, με τουρισμό που θα ωφελείται από αυτές τις νέες τεχνολογίες, όπου θα έρχεται κόσμος για να ζήσει μόνιμα.

Πώς θα ήταν μια κοινωνία, απαλλαγμένη από το διοξείδιο του άνθρακα; Πώς θα ήταν να ζει κανείς σ’ ένα σπίτι με ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, όπου δεν χρειάζεται κλιματισμός, ή όπου ο κλιματισμός που γνωρίζουμε, που λειτουργεί με ηλεκτρική ενέργεια, θα είναι πια φυσικός κλιματισμός;

Επιπλέον, μεσογειακή διατροφή, οικολογική διατροφή. Χωρίς αυτοκίνητα ή με ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ή μεγαλύτερη χρήση ποδηλάτων και άλλων μεταφορικών μέσων.