Επιστημονική ανεντιμότητα και αναξιοπρέπεια

Επιστημονική ανεντιμότητα σημαίνει πολλά πράγματα. Σημαίνει πρωτίστως να μεταμφιέζεις πολιτική προπαγάνδα ή γνώμες και να τις εμφανίζεις ως επιστημονικές. Σημαίνει συνειδητά να γνωρίζεις πως δεν θεμελιώνεις και κρυμμένος πίσω από το πρόσχημα της «ελευθερίας επιστημονικής έκφρασης» να μεταμφιέζεις λάθη και ψεύδη ως επιστημονικά προσδίδοντάς τους κίβδηλο μανδύα επιστημονική εγκυρότητας και αξιοπιστίας. Και όλα αυτά για κάποια θεσούλα, κάποια κονδύλια ερευνητικά, κάποιες αναρριχήσεις και δεξιώσεις, κάποια ταξιδάκια αναψυχής και κάποιες ακριβοπληρωμένες διεθνικές συνάξεις. Όλα αυτά κανείς άμα είναι πολύ βυθισμένος με το κεφάλι κάτω από το νερό μπορεί και να πιστεύει ότι σωστά πράττει. Ανθρώπινο αυτό. Πολλοί στην ιστορία για λόγους ιδιοτελείς, μικροπρεπείς, φίλαυτους και φιλοτομαριστικούς, πράττουν ότι θέλουν και την εκλογικεύουν ανάλογα. Η ιδιοτέλεια είναι ανθρώπινη και η ιδιοτέλεια καθίσταται βαρβαρότητα όταν παραμένει παντελώς ανεξέλεγκτη. Κάθε λογικός και εχέφρων θα δεχόταν πως η διαφορά βαρβαρότητας και πολιτισμού έγκειται στο γεγονός ότι άνθρωπος καθίσταται πολιτισμένος μέσα στο Πολιτικό γεγονός μιας ευνομούμενης και δημοκρατικής κοινωνίας. Όσο ισχύει αυτό τόσο περισσότερος (πολιτικός) πολιτισμός υπάρχει με αποτέλεσμα η ανθρώπινη ετερότητα να εντάσσεται πολιτικά ελέγχοντας την ιδιοτέλεια μέσα στον συλλογικό βίο, και το αντίστροφο. Κίβδηλη επιστημοσύνη είναι ούτως ή άλλως βαρβαρότητα γιατί κανείς δεν μπορεί να την ελέγξει εκτός και αν υπερτερούν οι πραγματικοί επιστήμονες, πράγμα σπάνιο.

Τώρα γιατί τα γράφω όλα αυτά; Μα λόγω Νταβούτογλου και της σημερινής κυκλοφορίας του βιβλίου του Στρατηγικό βάθος. Απλές κουβέντες. Κάποιοι στην Ευρώπη που μιλούν ελληνικά και  που συχνάζουν στα διεθνικά καταγώγια όπου σε μαθαίνουν να γράφεις κατ’ εντολή –αλλά και κάποιοι άλλοι λιγότερο επιρρεπείς– έλεγαν ότι ο Ερτογάν και η παρέα του είναι περίπου το μέλλον ενός ανθόσπαρτου ελληνικού βίου. Τώρα κυκλοφορεί η αυθεντική κοσμοθεωρία και η αυθεντική στρατηγική μέσα από την κατακλυσμιαία ανάλυση του μέντορά του, του Καθηγητή Νταβούτογλου.

Μακριά από εμένα οι αφορισμοί κατά του Νταβούτογλου. Πρώτον, είναι ένα άτομο που αγαπά και πασχίζει για την πατρίδα του και ακόμη και αν βρισκόταν απέναντί μου στο πεδίο μιας μάχης θα τον σεβόμουν (ως αντίπαλο). Δεύτερον, είναι ένας άριστος διεθνολόγος που γράφει για το μεταψυχροπολεμικό περιβάλλον περιγράφοντας πράγματα που εγώ και μερικοί άλλοι στην Ελλάδα λέγαμε μια δεκαετία πριν από αυτόν. Δεν θα τον κατηγορήσω λοιπόν για αυτό. Τρίτον, μπορεί να είναι ένας φοβερός στρατηγιστής που εκτοξεύει την χώρα του στα υψηλότερα σκαλιά της ιεραρχίας ισχύος αλλά ακόμη και ως διεθνολόγος είναι το κατά πόσο η σκέψη του διέπεται από πολιτικό και στρατηγικό ορθολογισμό. Γιατί στις διεθνείς σχέσεις μόνο στην βάση ενός τέτοιου ορθολογισμού μπορεί κανείς να επικοινωνήσει.

Τώρα, για την νομιμότητα, τα νομιμοποιημένα συμφέροντα, την ειρηνική επίλυση των διαφορών, τις απειλές, τις αποτρεπτικές απειλές κτλ, έχω γράφει πολλά και θα γράψω πολύ περισσότερα. Εδώ μόνο θέλω να εκφράσω την αηδία μου για το πόσο φελλοί μπορεί να είναι κάποιοι … Ευρωπαίοι. Τώρα που η αυθεντική νέο-Οθωμανική κοσμοθεωρία και στρατηγική του Ερτογάν είναι στο τραπέζι του δημόσιου διαλόγου. Συγχύστηκαν και άρχισαν να παραμιλούν. Μου είπαν αλλά δεν το άκουσα για κάποιον άγνωστό μου που ως  παπαγαλάκι ονόμασε την νέο-Οθωμανική στρατήγημα. Έτσι στο πόδι και βιαστικά γιατί αισθάνθηκε πόσο ξεγυμνώνονται τα παρακολουθήματα του εκ Πενταγώνου ορμώμενου Βασιλιά (ο Βασιλιάς τους ήταν πάντα γυμνός). Θλίψη μου προκαλεί η κατάντια αυτή. Περιμένω να ακούσω με τα ίδια τα αυτιά του τα μουρμουρητά. Περιμένω και μερικά συγνώμη. Μάλλον μάταια.

Θυμάμαι που διάβαζα κάποιο αρχαίο κείμενο. Και είπε κάποιος σε κάποιον άλλον κυνικό και αφιλότιμο: Γιατί ρε άθλιε τα λίγα φθαρτά σου χρόνια προτιμάς να ζεις σαν κοπρόσκυλο. Δεν έχεις την επιθυμία λίγου αξιοπρεπούς, ενάρετου και αληθούς βίου! Οι ρίζες του de Sade για όσους δεν τον γνωρίζουν είναι αρχαίες. Τα είχανε όλα οι κάτοικοι της Ανατολικής Μεσογείου. Λογικό λοιπόν συχνά να αναδύονται μια το ένα μια το άλλο. Οι συνέπειες για εμάς πάντως αν συμβεί κάτι τέτοιο όπως πάμε θα είναι φρικτές ...

Παναγιώτης Ήφαιστος, www.ifestosedu.gr  --  info@ifestosedu.gr