20 χρόνια από τη δολοφονία του Π. Μπακογιάννη ένα νέο βιβλίο, «Ενέδρα στην οδό Ομήρου», φωτίζει τη διαδρομή του στο Μόναχο την εποχή της δικτατορίας αλλά και στην Αθήνα. Συγγραφέας ο Κώστας Πετρογιάννης.
Ο αναγνώστης θα πρέπει να φτάσει στο τέλος του βιβλίου «Ενέδρα στην οδό Ομήρου» (εκδ. Ηρόδοτος, 2009) για να δώσει τις δικές του απαντήσεις στο ερώτημα ποιός σκότωσε τον ‘αρχηγό’ και κυρίως γιατί; Από τις πρώτες σελίδες όμως εύκολα αντιλαμβάνεται την ταυτότητα του ‘αρχηγού’. Πρόκειται για ένα άτομο ταπεινής καταγωγής, υψηλών δυνατοτήτων και ακόμα μεγαλύτερων φιλοδοξιών, όπως αναφέρεται και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου. Και πρόκειται για τη διαδρομή του από τα γραφεία του ελληνικού προγράμματος της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας στο Μόναχο κατά τη διάρκεια της δικτατορίας μέχρι τα έδρανα της ελληνικής βουλής στην Αθήνα και τη δολοφονία του στις 26 Σεπτεμβρίου του 1989. «Δεν είναι ούτε μύθος, ούτε ιστορία, είναι ένα μείγμα αυτών των δύο», εξηγεί στη Ντόιτσε Βέλε ο συγγραφέας του βιβλίου, δημοσιογράφος Κώστας Πετρογιάννης. Τα ψευδώνυμα δεν εμποδίζουν τον αναγνώστη να αναγνωρίσει τους βασικούς πρωταγωνιστές.
Κοινός παρονομαστής για τη δολοφονία
Ο συγγραφέας δεν φιλοδοξεί να αποδείξει ποιός σκότωσε το Μπακογιάννη. Ξετυλίγει όμως σενάρια, όπως λέει, «πολύ πιθανά σενάρια και εκτιμήσεις που δεν απέχουν από την αλήθεια και δεν αποκλείω η αλήθεια να βρίσκεται και σε ένα συνδυασμό αυτών των σεναρίων». Το βασικό ερώτημα που θέτει το βιβλίο είναι, κατά πόσο η 17 Νοέμβρη χειραγωγήθηκε - με την πολιτική έννοια του όρου - για να οδηγηθεί στη δολοφονία του Μπακογιάννη.
Ήταν η εποχή με ανοιχτό το θέμα των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα, μπροστά στη κατάρρευση του σοσιαλιστικού μπλοκ και λίγο πριν τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας. Στη συγκυρία αυτή προστέθηκε η πολιτική στόχευση του «αρχηγού» για τον ελληνικό «ιστορικό συμβιβασμό» μεταξύ της δεξιάς και της κομμουνιστικής αριστεράς. Έτσι, κατά τον συγγραφέα, ο ‘αρχηγός’ κατέστη δυνητικός στόχος από πολλές «τελείως διαφορετικές πλευρές, υπήρχαν πολύ σοβαρά κίνητρα για την ενέργεια εναντίον του Μπακογιάννη και δεν αποκλείεται όλα αυτά να βρήκαν έναν κοινό παρονομαστή».Προσωπικές, ανθρώπινες ιστορίες
Το βιβλίο δεν έχει αξιώσεις ιστορικής έρευνας, τα πολιτικά γεγονότα είναι γνωστά. Η ιδιαιτερότητά του έγκειται στο ότι ο συγγραφέας τα διηθίζει μέσα από την προσωπική οπτική γωνία πραγματικών προσώπων, προσθέτει ψηφίδες από αντιδράσεις και συμπεριφορές τους.
Μέσα από τις «ανθρώπινες ιστορίες» αποκαλύπτονται στον αναγνώστη βασικά στοιχεία του χαρακτήρα τους. Και αυτό έχει τη σημασία του, καθώς δεν περιορίζεται μόνον στο Μπακογιάννη αλλά αναφέρεται και σε άλλα πρόσωπα, ορισμένα εκ των οποίων έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου. Κυρίως όμως ο συγγραφέας εστιάζει σε τρία πρόσωπα που θέλησαν να κυβερνήσουν την Ελλάδα: «Ο Μπακογιάννης από το παρασκήνιο μέσω του πεθερού του Μητσοτάκη, ο Άκης Τσοχατζόπουλος που έφτασε στο παρά πέντε το 1996 να κυβερνήσει τη χώρα και φυσικά η Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία το επιδιώκει ακόμη».Από : Γιώργος Παππάς, DEUTSCHE WELLE
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.