Ταξίδι στην ιστορία με το ...ποδήλατο!


Ο Γερμανός ευρωβουλευτής των Πράσινων Μίχαελ Κράμερ συνδυάζει την περιβαλλοντική ευαισθησία με την ιστορική αναζήτηση. Οργανώνει διαδρομές με το ποδήλατο κατά μήκος του πρώην "σιδηρού παραπετάσματος" μέχρι...Ορεστιάδας.           Το μεγαλύτερο δρομολόγιο του Μίχαελ Κράμερ (Michael Cramer) αρχίζει από τη θάλασσα του Μπάρεντς στον Αρκτικό Ωκεανό και καταλήγει στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα μετά από 7.000 χιλιόμετρα! Πάντως η ιδέα πρωτοεφαρμόστηκε στο Βερολίνο. «Το 2001, στην τεσσαρακοστή επέτειο από την οικοδόμηση του Τείχους, είχαμε οριοθετήσει μία ποδηλατική διαδρομή εκατόν εξήντα χιλιομέτρων γύρω από το παλαιό δυτικό Βερολίνο και κατά μήκος του Τείχους» λέει ο Μίχαελ Κράμερ στην Deutsche Welle. «Η διαδρομή έγινε τουριστικό αξιοθέατο, γιατί συμβολίζει την ιδιαίτερη ταυτότητα του Βερολίνου: το πρωί κάνουμε ιστορική αναδρομή με το ποδήλατο, το ίδιο βράδυ πάμε στο θέατρο ή στην όπερα. Μέσα σε μία μέρα ζούμε την ιστορία, αλλά και τον πολιτισμό της πόλης. Όμως η διαίρεση της Ευρώπης δεν περνούσε μόνο από το Βερολίνο. Σιγά-σιγά λοιπόν αρχίσαμε να χαρτογραφούμε και άλλες διαδρομές, οι οποίες μας θυμίζουν την ειρηνική επανάσταση στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη...»  

Οι ποδηλατοδρόμοι της Ορεστιάδας    

Φίλοι του ποδηλάτου από όλη την Ευρώπη υποδεικνύουν στον Μίχαελ Κράμερ τις καλύτερες διαδρομές. Μία από αυτές οδηγεί στα σύνορα Ελλάδας - Βουλγαρίας - Τουρκίας, περνώντας από παραμεθόριους οικισμούς όπως τα Πετρωτά, ο Κυπρίνος, το Φυλάκιο και οι Καστανιές, αλλά και από την πόλη της Ορεστιάδας. Ο Γερμανός ευρωβουλευτής έχει καταγράψει τη διαδρομή σε ταξιδιωτικό οδηγό 190 σελίδων που κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο Esterbauer: «Είχαμε πάει στη Θράκη πριν από τις ευρωεκλογές», θυμάται ο Γερμανός ευρωβουλευτής. «Είδαμε ωραίες διαδρομές, ακόμα και από την τουρκική ή τη βουλγαρική πλευρά των συνόρων. Θυμάμαι την υποδοχή μας στην Ορεστιάδα, που έχει και καλούς ποδηλατοδρόμους, ίσως γιατί ο δήμαρχος είναι και πρόεδρος του ποδηλατικού συλλόγου. Είχαν συγκεντρωθεί λοιπόν τοπικοί άρχοντες στην κεντρική πλατεία, κάποιοι μίλησαν στα τουρκικά ή στα βουλγαρικά με ελληνική μετάφραση, εγώ μιλούσα στα αγγλικά και εκείνη τη στιγμή ένιωσα ότι δεν είμαστε απλοί ποδηλάτες, αλλά ότι συμβολίζουμε την επαναπροσέγγιση λαών που ήταν αναγκασμένοι να ζουν χωριστά...»  

Από: http://www.dw-world.de/dw/article/0,,4947213,00.html 

Σχόλια